Αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι η απόρροια από την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και την μετατροπή της χώρας σε ένα ιδιότυπο οικονομικό προτεκτοράτο.
Στα προτεκτοράτα ή στις αποικίες (πείτε το όπως θέλετε) δεν υπολογίζετε η ελεύθερη βούληση των πολιτών και οι θεσμοί του πολιτεύματος απομακρύνονται από τη μορφή που τους δίνει το Σύνταγμα.Μεταλλάσσονται σε πειθήνια όργανα των επικυρίαρχων κατακτητών. Ουσιαστικά οι πολιτικοί αρχηγοί και κόμματα υποκύπτουν στα κελεύσματα του κατακτητή αφού διαφορετικά θα εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη. Φυσικά η συζήτηση περί πολιτεύματος, εκλογών, πολιτικών διακηρύξεων,εθνικής πολιτικής και δημοκρατικής διακυβέρνησης είναι άτοπη αφού το Σύνταγμα και η βούληση των πολιτών έχει παρακαμφθεί.
Η πολιτική ηγεσία και τα πολιτικά κόμματα του τόπου έχουν μετατραπεί, όπως εύστοχα αυτοχαρακτηρίζονται, σε πολιτικό προσωπικό. Δηλαδή σε υπαλλήλους του ξένου παράγοντα. Όπως, για να γίνω πιο κατανοητός, π.χ. το διδακτικό προσωπικό ή το νοσηλευτικό προσωπικό είναι υπάλληλοι που υπακούουν στον εκάστοτε πολιτικό τους προϊστάμενο.
Αυτό το γεγονός φαίνεται από τις πράξεις και τις εκάστοτε δηλώσεις τους. Ας πούμε ένα παράδειγμα. Όταν παρουσιάστηκε η επιτακτική ανάγκη της υπερψήφισης του 3ου μνημονίου λίγες μέρες μετά την αλλοίωση του αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος, η Βουλή το υπερψήφισε με 222 ψήφους. Δηλαδή ψηφίστηκε απ' όλους όσους είναι εν δυνάμει υποψήφιοι για την διακυβέρνηση της χώρας. Με άλλα λόγια οι δήθεν ιδεολογικές διαφορές εξαφανίστηκαν και όλοι μαζί πήγαν ενάντια στην λαϊκή βούληση καταδικάζοντας το λαό σε αυστηρή εποπτεία.
Στην ΔΕΘ 2018 ο πρωθυπουργός έκανε δηλώσεις. Μεταξύ άλλων έκανε και την παρακάτω δήλωση:
"Θέλουμε τη Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των Βαλκανίων, καρδιά της Βαλκανικής συνανάπτυξης. Κόμβο εμπορίου και οικονομικών συναλλαγών. Γέφυρα πολιτισμών και όχι φράχτη-πόλη με γυρισμένη τη πλάτη στους γείτονές της και στην οικονομική της ενδοχώρα."
Με λίγες λέξεις περιέγραψε το μέλλον της Θεσσαλονίκης και της ελληνικής Μακεδονίας.
Πρωτεύουσα των Βαλκανίων και της Βαλκανικής συν-ανάπτυξης.
Δηλαδή; Με τη λέξη πρωτεύουσα εννοούμε την κυρίαρχη πόλη μια χώρας όπου σε αυτή βρίσκεται και η έδρα της κυβέρνησής της. Άρα τι κρύβει ό όρος πρωτεύουσα των Βαλκανίων; Τι εννοεί άραγε ο πρωθυπουργός λέγοντας την πρόταση : "Γέφυρα πολιτισμών και όχι φράχτη-πόλη με γυρισμένη τη πλάτη στους γείτονές της και στην οικονομική της ενδοχώρα."; Ποια είναι η οικονομική ενδοχώρα στην οποία αναφέρεται;
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι όλα αυτά είναι κενολογίες και αοριστίες που στοχεύουν στον πρόσκαιρο εντυπωσιασμό του ακροατηρίου και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Είναι όμως έτσι;
Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο αμερικανός Πρέσβης σε μια συνέντευξή του πριν πολλούς μήνες σε έναν ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό.
..."Θα αφήσω στην άκρη για λίγο το θέμα του ονόματος. Και ας συζητήσουμε λίγο πιο ανοιχτά για τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας και των δυτικών Βαλκανίων, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην ερώτησή σας. Είχαμε τον πρωθυπουργό, κ. Τσίπρα, στην Ουάσινγκτον, τον Οκτώβριο. Είχαμε μια εξαιρετική συζήτηση με τον αντιπρόεδρο, Πενς, που ήταν επικεντρωμένη σε αυτό ακριβώς το θέμα. Η θέση μας για την Ελλάδα είναι ότι είναι ένας πυλώνας σταθερότητας σε μια πολύπλοκη περιοχή αλλά θεωρώ ότι μια από τις πολυπλοκότητες των σχέσεων γειτονίας της Ελλάδας, σχετίζεται με τα Δυτικά Βαλκάνια. Κι εδώ οι θέσεις Ελλάδας και ΗΠΑ συγκλίνουν σημαντικά. Και οι δυο κυβερνήσεις μας πιστεύουν ότι οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων πρέπει να συνεχίσουν την πορεία τους για ένταξη στους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Και οι δυο πιστεύουμε ότι όλες αυτές οι χώρες πρέπει να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ότι όλες αυτές οι χώρες, αν το επιλέξουν, μπορούν να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Και αυτό που είναι ενδιαφέρον για μένα, το ξαναθυμάμαι κάθε φορά που επισκέπτομαι τη Θεσσαλονίκη, είναι μια πόλη που ήταν μεγάλο κοσμοπολίτικο κέντρο. Είχε μια οικονομική ενδοχώρα που επεκτεινόταν από την Οδησσό, τη σημερινή Ουκρανία, πάνω στα δυτικά Βαλκάνια, και μέχρι τη βόρεια Ιταλία. Όλη αυτή η περιοχή προσέφευγε στη Θεσσαλονίκη ως το πολιτιστικό και εμπορικό σημείο αναφοράς. Αυτή η ιστορική ροή διακόπηκε. Διακόπηκε από τον Ψυχρό Πόλεμο και το Σιδηρούν Παραπέτασμα και δημιούργησε μια γεωπολιτική, αφύσικη διαίρεση. Αυτό που είναι ενδιαφέρον για μένα σχετικά με τη στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης, που τώρα δημιουργεί γέφυρες με αυτές τις χώρες στα δυτικά Βαλκάνια, ούσα εταίρος σε αυτή τη διαδικασία μεταρρύθμισης και ευρωατλαντικού προσανατολισμού, είναι το πώς επανέρχεται σε αυτό τον ιστορικό ρόλο. Και νομίζω, θα μιλήσουμε μάλλον αργότερα για τη Θεσσαλονίκη και τη Διεθνή Έκθεση, αλλά μία από τις σημαντικές πτυχές για μας στις ΗΠΑ, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, δεν αφορά μόνο τη βόρεια Ελλάδα, αλλά ολόκληρη την περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, που είναι επίκεντρο σημαντικού ενδιαφέροντος για τις ΗΠΑ...."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου