Ζούμε σε έναν τόπο που οι απόμαχοι της ζωής θεωρούνται βάρος και η ευκολότερη κοινωνική ομάδα για να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις διαχρονικά βάρβαρες περικοπές προκειμένου να πετύχουν τους δημοσιονομικούς στόχους που τους έχουν επιβάλλει οι χασάπηδες της Ε.Ε.
Οι συνταξιούχοι δεν μετέχουν στην παραγωγική διαδικασία της χώρας και έτσι η όποια αντίδρασή τους στην βαρβαρότητα των εκάστοτε κυβερνητικών μέτρων είναι αμελητέα, αφού η όποιαδήποτε κοινητοποίηση τους δεν έχει κανένα αντίκτυπο στην οικονομία αλλά και στη ομαλή ροή της καθημερινότητας. Άρα το πολιτικό κόστος όποιας πολιτικής απόφασης, είναι μηδενικό. Φαντάζει επιεικώς ειρωνικό να ζούμε στον τόπο που γεννήθηκε η Δημοκρατία, ότι πιο εξελιγμένο δημιούργησε το ανθρώπινο πνεύμα, και να αντιμετωπίζονται οι αδύναμοι χειρότερα από ότι μεταχειρίζονταν οι Χριστιανοί στις Ρωμαϊκές αρένες. Μπορεί σήμερα να μην υπάρχουν άγρια πεινασμένα αιλουροειδή που χόρταιναν με την σάρκα και το αίμα των ανήμπορων θυμάτων τους, αλλά υπάρχει ένας πολύ πιο εξελιγμένος τρόπος θανάτωσης των αδύναμων. Ένας αργός και βασανιστικός θάνατος που προέρχεται από την βαθμιαία μείωση της σύνταξης, την ταυτόχρονη αύξηση τιμολογίων,φόρων, την ραγδαία υποβάθμιση των παροχών υγείας και φυσικά την κοινωνική στοχοποίηση και απομόνωση αυτών των ανθρώπων που είχαν την ατυχία να βρεθούν στη δύση της ζωής τους μέσα σε αυτόν τον εφιάλτη. Μπορεί για κάποιους τα προλεγόμενα να φαίνονται υπερβολικά αλλά δεν είναι. Το γήρας ου γαρ έρχεται μόνο, αγαπητοί φίλοι. Μαζί με την βιολογική πτώση επέρχεται και η πνευματική. Ο άνθρωπος γίνεται πιο συντηρητικός,λιγότερο ευπροσάρμοστος στις όποιες αλλαγές,οι φοβίες αυξάνονται και η αβεβαιότητα του αύριο είναι ένας εφιάλτης που καταρρακώνει τον ψυχισμό ενός ηλικιωμένου.
Όλα αυτά οδηγούν μαθηματικά στο μαρασμό και στον θάνατο.
Ένα θάνατο που όλοι αυτοί που κυβερνούν προσδοκούν, για να δουν να μειώνονται τα έξοδα των ασφαλιστικών ταμείων, όπως κυνικά δήλωσε πριν λίγες μέρες ένας 44χρονος αδούλευτος που τον έχουν βάλει να κάνει τον πρωθυπουργό. Τα ίδια πάνω κάτω είχε ισχυριστεί πριν μερικά χρόνια ένα άλλο ανθρωποειδές που έπαιζε το ρόλο του υπουργού ...Υγείας.
Αν νομίζετε ότι οι χαρακτηρισμοί είναι άπρεποι θα αντιτάξω ότι είναι απολύτως συμβατοί με το πνεύμα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ενός πολιτεύματος που η βασική του φιλοσοφία είναι η προστασία των αδυνάτων από τους ισχυρότερους. Πάνω σε αυτήν στηρίζονται οι βασικές δημοκρατικές αρχές της Ισονομίας, του Δικαίου, της ίσης κατανομής βαρών στους πολίτες ανάλογα με τη δυνατότητά τους. Προφανώς και αυτό που ζούμε δεν είναι Δημοκρατία αλλά μια αρένα όπου δολοφονούνται με επιστημονικό τρόπο τα αδυνατότερα μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Άρα αυτοί οι τύποι που αποτελούν το πολιτικό προσωπικό δεν έχουν καμία σχέση με τα υψηλά ανθρώπινα ιδεώδη που πρεσβεύει η Δημοκρατία.
Φυσικά σε μια κοινωνία που δείχνει κλινικά νεκρή αφού ανέχεται αυτή την κατάσταση αδιαμαρτύρητα ίσως τα παραπάνω να διαβάζονται ως γραφικότητες. Δεν θα διαφωνήσω δεδομένης της κοινωνικής απάθειας.
Θα σημειώσω όμως τούτο, που δεν είναι προσωπική μου εκτίμηση αλλά η σκληρή πραγματικότητα των αριθμών και των αδιάψευστων γεγονότων και στοιχείων. Στην Ελλάδα αγαπητοί μου φίλοι έχουν γίνει τα τελευταία 8 χρόνια (2010-2018) 12 περικοπές στις συντάξεις και θα γίνουν μέχρι το 2019 άλλες 4! Σύνολο 16 περικοπές στις συντάξεις πριν καλά καλά συμπληρωθούν 10 χρόνια!!! Αν υπολογιστούν και οι περικοπές που αφορούν μεμονωμένες ομάδες συνταξιούχων (π.χ. κατάργηση ΕΚΑΣ) τότε φτάνουν στον απίστευτο αριθμό των 23 περικοπών!!!
Για όσους επιμένουν να είναι επιφυλακτικοί στα προλεγόμενα ή για όσους θέλουν να διαβάσουν περισσότερες λεπτομέρειες για το σύγχρονο μαρτύριο της σταγόνας ακολουθούν κατατοπιστικά άρθρα:
https://www.euro2day.gr/news/economy/article/1380311/asfalistiko-oi-124-perikopes-syntaxeon.html
https://www.newsbomb.gr/oikonomia/ergasia/story/790061/syntaxeis-peinas-eginan-23-meioseis-se-7-xronia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου