Χθες γίναμε μάρτυρες μιας μεγάλης αλλά όχι πρωτοφανούς καταστροφής που προκλήθηκε από φυσικά φαινόμενα. Τέτοιου είδους καταστροφές έχουν προκληθεί και στο πρόσφατο παρελθόν στην Αττική αλλά τα αποτελέσματα και τα μηνύματα που άφησαν πίσω τους ξεχάστηκαν γρήγορα, όπως κάθε γεγονός που συμβαίνει σε αυτόν εδώ τον τόπο.
Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών αναρωτιέμαι τι καταστροφή μπορεί να συμβεί στην πόλη των Αθηνών και ιδιαίτερα στην περιοχή που γειτνιάζει με τον ποταμό Κηφισό ή ότι τέλος πάντων έχει απομείνει από αυτόν.
Να θυμίσω οτι τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο, 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Το 1999, ο αριθμός τους ήταν μικρότερος των 70 (κάτω, δηλαδή και από το 10%) και σήμερα, δεν υπερβαίνουν τα 50.
Που χάθηκαν; Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες. Τα βουνά γύρω από το λεκανοπέδιο υπάρχουν και θα υπάρχουν, και κάποια στιγμή θα κατεβάσουν τα νερά τους, που μετά την αποψίλωση θα είναι ποιο ορμητικά. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός ή να είσαι προικισμένος με μεταφυσικές ιδιότητες για να προβλέψεις μια καταστροφή σαν την χθεσινή. Η φύση έχει προειδοποιήσει ΚΑΙ τιμωρήσει σκληρά πολλές φορές.
Που χάθηκαν; Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες. Τα βουνά γύρω από το λεκανοπέδιο υπάρχουν και θα υπάρχουν, και κάποια στιγμή θα κατεβάσουν τα νερά τους, που μετά την αποψίλωση θα είναι ποιο ορμητικά. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός ή να είσαι προικισμένος με μεταφυσικές ιδιότητες για να προβλέψεις μια καταστροφή σαν την χθεσινή. Η φύση έχει προειδοποιήσει ΚΑΙ τιμωρήσει σκληρά πολλές φορές.
Σε αυτό το σημείο θα πάμε πίσω στο Νοέμβριο του 1961 για να γνωρίσουμε μια από τις σκληρότερες νύκτες που έζησε η Αθήνα κατά την σύγχρονη εποχή. Όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας, σχεδόν τίποτε δεν έχει αλλάξει από τότε....
Ήταν γύρω στις 11:30 το βράδυ της 5ης Νοεμβρίου 1961 όταν άνοιξαν οι κρουνοί του ουρανού και μέσα σ' ένα τρίωρο η Αθήνα είχε μεταβληθεί σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα.Οι 10 ώρες βροχή μέσα στη νύχτα, ξημερώματα της 6ης Νοεμβρίου, και το χαλάζι μεγέθους καρυδιού που παρέπεμπε σε θεομηνία είχαν ως αποτέλεσμα νεκρούς και καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής που οι περισσότεροι Αθηναίοι δεν είχαν ξανακούσει: το Μπουρνάζι.
Τα καιρικά φαινόμενα ήταν εξαιρετικά έντονα και προκάλεσαν ανυπολόγιστες καταστροφές που θα μπορούσαν να συγκριθούν με αυτές ενός τυφώνα, καθώς σημειώθηκαν και καταστροφές του εδάφους.Το αποτέλεσμα της θεομηνίας αυτής ήταν να πνιγούν περίπου 40 άνθρωποι (εφημερίδες της εποχής αναφέρουν 32 ή 39 και άλλες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό σε 43 ή 44), να τραυματιστούν γύρω στους 300, να καταρρεύσουν 400 σπίτια, να πλημμυρίσουν πάνω από 4.000 οικήματα και να μείνουν άστεγες πάνω από 500 οικογένειες. Στις λαϊκές συνοικίες και φτωχογειτονιές της λεγόμενης "δυτικής όχθης" (Μπουρνάζι, Ανθούπολη, Νέα Λιόσια) που επλήγησαν περισσότερο καταμετρήθηκαν και τα περισσότερα θύματα.Σύμφωνα με το υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, οι υλικές ζημιές που προκλήθηκαν ήταν οι μεγαλύτερες της τελευταίας πεντηκονταετίας.Όπως είναι φυσικό, η αντιπολίτευση προσέθεσε ένα ακόμα επιχείρημα στην πολεμική της κατά της ΕΡΕ και προσωπικά κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ήταν ήδη πέντε χρόνια πρωθυπουργός και είχε αφήσει την Αθήνα «έρμαιο στο έλεος των στοιχείων της φύσης, χωρίς στοιχειώδη αποχετευτικά και άλλα έργα υποδομής». Από την πλευρά του, ο υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων έργων Σόλων Γκίκας, που επισκέφτηκε τις πληγείσες περιοχές, δήλωσε ότι από τις κυβερνήσεις της ΕΡΕ «εξετελέσθησαν όσα ουδέποτε έργα» και επέρριψε τυχόν ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις.Ωστόσο μέσα στα νερά και τη λάσπη χάθηκαν δεκάδες ζωές, ανάμεσα στους οποίους η επταμελής οικογένεια Ρίτση στα Νέα Λιόσια, που τα ορμητικά νερά παρέσυραν το αυθαίρετο σπίτι τους.
Η κυβέρνηση, ωστόσο, βρήκε τρόπο για να απαντήσει στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης για την καταστροφή που υπέστησαν οι περιοχές της Αθήνας λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων, επιστρατεύοντας μια πρωτότυπη μέθοδο: Ξεκίνησε εκστρατεία ψιθύρων, διαδίδοντας τη φήμη ότι υπεύθυνη για τις πλημμύρες ήταν η Σοβιετική Ένωση, με τις πυρηνικές δοκιμές που είχε πρόσφατα πραγματοποιήσει. Στο βιβλίο του Σπύρου Λιναρδάτου "Από τον Εμφύλιο στη Χούντα" διαβάζουμε ότι το Συμβούλιο Μελετών, που είχε οργανωθεί στο υπουργείο Προεδρίας, πρότεινε να χρησιμοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός και οι ελεγχόμενοι από την κυβέρνηση σύλλογοι έτσι ώστε «να καλλιεργηθεί και διαδοθεί διά της προπαγάνδας του ψιθύρου εις τον λαόν η φήμη ότι τας πλημμύρας προεκάλεσαν μετεωρολογικαί μεταβολαί και ρεύματα, προελθούσαι εξ αποτόμων μεταβολών της θερμοκρασίας, συνεπεία της γενικής διαταράξεως της ατμοσφαίρας από τας ατομικάς εκρήξεις της Σοβιετικής Ενώσεως»! Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά του Συμβουλίου Μελετών ήρθε στο φως μερικά χρόνια αργότερα, το Φεβρουάριο του 1964.
Τα πραγματικά όμως αίτια αναφέρονται στις παρακάτω γραμμές του άρθρου μιας εφημερίδας εκείνης της εποχής! Η ελληνική πραγματικότητα συμπυκνωμένη σε τρεις στήλες!!!! Οι φταίχτες διαχρονικά οι ίδιοι. Και ο λαός θα ξεχάσει μέχρι την επόμενη καταστροφή. Δεδομένη δε, και η ατιμωρησία των υπευθύνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου