ΕΥΤΥΧΩΣ! ΑΠΑΛΛΑΧΤΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

Έχουν περάσει ήδη 8 χρόνια από το κλείσιμο του Εθνικού Αερομεταφορέα , της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Θυμάμαι εκείνες τις ημέρες τα "έγκριτα" δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για την έναρξη μια νέας εποχής για τις ελληνικές αερομεταφορές. Για τον μεγάλο ευπατρίδη σωτήρα , τον υπόδικο αργότερα, για κακουργηματικές πράξεις και μακαρίτη πλέον  Ανδρέα Βγενόπουλο, που ως άλλος "από μηχανής" θεός ενός σύγχρονου νεοελληνικού δράματος έδινε λύση και "κάθαρση" στους Έλληνες πολίτες που επί χρόνια πλήρωναν βαρείς φόρους (χαχα) για να συντηρηθεί το Τέρας που ονομάζονταν Ολυμπιακή Αεροπορία. Ο Εθνικός Αερομεταφορέας ήταν μέχρι τότε ο συνδετικός κρίκος 17 εκατομμυρίων Ελλήνων σε όλο τον κόσμο. Ένα κομμάτι της Ελλάδας που ήταν πάντα παρών στα πιο απίθανα αεροδρόμια του πλανήτη προκειμένου να παραλάβει τους Έλληνες όταν αυτό  ήταν απαραίτητο. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για λόγους ευνόητους.Θυμάμαι λοιπόν τις τελευταίες μέρες της Ολυμπιακής που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων σχεδόν πανηγύριζε για το τέλος της θρυλικής εταιρείας. Όλοι μίλαγαν για την απελευθέρωση των αιθέρων, την επερχόμενη ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών, την μείωση του χρόνου αναμονής, την εξοικονόμηση φορολογικών εσόδων που θα πήγαιναν για κατασκευή νοσοκομείων και σχολίων  και άλλα πολλά τέτοια γραφικά και ωραία που χαρακτηρίζουν ανθρώπους με ρηχή σκέψη και πλήρη άγνοια. Ανθρώπων που αναμασούσαν όσα άκουγαν από την "έγκριτη τηλεόραση" τα "ραδιόφωνα"και τις "εφημερίδες". 
Τότε είχα επισημάνει, όταν με ρωτούσαν και αργότερα όταν άνοιξα αυτό το μικρό ιστολόγιο είχα γράψει, οτι το κλείσιμο της Ολυμπιακής είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την εξαφάνιση της Ελλάδας από τον διεθνή αεροπορικό χάρτη. Οτι  η Ελλάδα συρρικνώθηκε και μεταβλήθηκε σε μια μικρή και αμελητέα βαλκανική χώρα χωρίς κανένα στρατηγικό ρόλο στην περιοχή.

 Τότε κάποιοι γέλαγαν ειρωνικά και άλλοι συνεχίζουν μέχρι σήμερα, ίσως γιατί δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους σε ένα αεροπλάνο. Ήταν πάνω κάτω οι ίδιοι που θεωρούσαν και θεωρούν τα μνημόμια που ακολούθησαν εκείνη την περίοδο ως τη μοναδική λύση σωτηρίας . Ήταν αυτοί που πίστεψαν στον απατεώνα νέο Ωνάση, και όλους τους εθνοπατέρες που βύθισαν την χώρα μετατρέποντας την σε προτεκτοράτο.
Αλλά γιατί ξαφνικά τα γράφω όλα αυτά; 
Ο λόγος είναι η επώνυμη μαρτυρία μιας δημοσιογράφου της καθεστωτικής Καθημερινής, για αυτό και είναι σημαντική, που τόλμησε να κάνει ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ ξεκινώντας από την Αθήνα. Για όσους δεν γνωρίζουν, δεν υπάρχει απευθείας σύνδεση της Ελλάδας με ΗΠΑ κατά την χειμερινή σαιζόν. Έτσι η δημοσιογράφος αποφάσισε να ταξιδέψει με LUFTHANSA μέσω  Γερμανίας. Πριν παραθέσω αυτούσια την μαρτυρία της θα θυμίσω ότι επί Ολυμπιακής η σύνδεση με ΗΠΑ ήταν καθημερινή καθόλη την διάρκεια του έτους  και η πτήση διαρκούσε μόλις 10 ώρες.
Διαβάστε πως είναι σήμερα το ταξίδι Αθήνα -Νέα Υόρκη , όπως περιγράφεται στο The Toc:


Η δημοσιογράφος της «Καθημερινής» Μαργαρίτα Πουρνάρα είχε την ... ατυχία να ταξιδεύει προς Νέα Υόρκη μέσω Φρανκφούρτης, μετά την εφαρμογή των νέων μέτρων στους Έλληνες επιβάτες και η κατάσταση που βίωσε περιγράφεται μόνο με μια λέξη σύμφωνα με τα λεγόμενά της: «Ταπείνωση». 

«Η πτήση μου ήταν νωρίς το πρωί της 15ης Νοεμβρίου Αθήνα - Φρανκφούρτη και μετά Φρανκφούρτη - Νέα Υόρκη. Το αεροπλάνο της Λουφτχάνσα ήταν γεμάτο και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν καμία ιδέα ότι επρόκειτο να υποστούν τέτοια ταλαιπωρία φτάνοντας στη Γερμανία διότι, ακριβώς, νομίζω εκείνη την ημέρα βγήκαν στη δημοσιότητα τα πρώτα σχόλια από τους απογοητευμένους επιβάτες για το τι συμβαίνει στα γερμανικά αεροδρόμια.

Με το που φτάσαμε στην Φρανκφούρτη, προτού αποβιβαστούμε από το αεροπλάνο, μπήκαν μέσα στο αεροσκάφος δυο άνθρωποι ειδικοί του αεροδρομίου - προφανώς της αστυνομίας του αεροδρομίου (immigration) - και προτού βγούμε τσέκαραν τα ταξιδιωτικά μας έγγραφα: Ταυτότητες ή διαβατήρια, κάτι το οποίο προκάλεσε μεγάλη αίσθηση διότι δεν το έχουν ξαναζήσει οι ΄Ελληνες.

Το αεροπλάνο δεν τροχοδρόμησε σε φυσούνα αλλά σε έναν ειδικό χώρο του αεροδρομίου όπου ήμασταν μόνοι μας κι όχι προφανώς στο υπόλοιπο κτήριο που πηγαίνουν όλες οι κανονικές πτήσεις κι εκεί περιμέναμε στοιβαγμένοι σ' ένα χώρο αρκετή ώρα (περίπου 20 - 30 λεπτά) με άλλους δυο υπαλλήλους επίσης της αστυνομίας (immigration). Oι οποίοι για δεύτερη φορά τσέκαραν τα διαβατήριά μας - σε απόσταση 2-3 λεπτών! Και πάλι δεν καταλάβαινες γιατί μας πήγαν σ' ένα χώρο κι είμαστε μόνοι μας, χωρίς επιβάτες άλλων πτήσεων, στοιβαγμένοι να περιμένουμε χωρίς να έχουμε καμία ενημέρωση για το τι μας συμβαίνει. Ήταν από τις πρώτες πτήσεις που συνέβαιναν τέτοια φαινόμενα.

Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι εξ ημών έπρεπε να πάρουμε δεύτερη πτήση είτε για χώρες της Ευρώπης είτε όχι. Και προσπαθήσαμε να περάσουμε την ουρά ξαφνιασμένοι - διότι κανένας δεν ήξερε τι συμβαίνει - και να πούμε στους υπαλλήλους ότι θα χάσουμε την πτήση μας. Οτι και να τους λέγαμε, κανείς δεν μας έδινε καμία σημασία.

Δεν περιμένει κανείς να φέρονται έτσι σε Ευρωπαίους πολίτες. Δεν είναι δυνατόν να νιώθει κανείς ότι θα χάσει την πτήση του γιατί υφίσταται τέτοιους ελέγχους. Και τέλος πάντων ας ενημερώσουν τον κόσμο αν υπάρχει θέμα με τις ταυτότητες να ταξιδεύουν με τα διαβατήριά τους.

Ολοι οι επιβάτες ήταν πολύ θυμωμένοι και πολύ ταπεινωμένοι - αυτή είναι η λέξη. Προφανώς, είμαστε εκτός ζώνης Σένγκεν, αφ' ης στιγμής τσέκαραν τα ταξιδιωτικά μας έγγραφα δυο φορές. Στη συνέχεια έπρεπε να τσεκάρουν το διαβατήριό μου άλλες δυο φορές διότι πέρασα τον έλεγχο για την πτήση στην Αμερική. Αποτέλεσμα, να ελέγξουν το διαβατήριό μου 4 φορές μέσα σε 40 λεπτά!

Το εντυπωσιακό είναι πως στην επιστροφή όταν φτάσαμε στο ελληνικό αεροδρόμιο στις 20 Νοεμβρίου έγινε κάτι αντίστοιχο από τους Ελληνες αστυνομικούς στους γερμανούς επιβάτες: Τσέκαραν τα διαβατήρια όσων έφταναν από Γερμανία. Κι η αντίδραση του κόσμου ήταν "καλά τους κάνετε". Για μένα το πιο βασικό είναι πως μπορεί να έχουν δίκιο σε κάποια πράγματα οι Γερμανοί αλλά δυσαρεστώντας τόσο πολύ τους ΄Ελληνες ταξιδιώτες θα υπάρξει μεγάλο αντιγερμανικό μένος αν συνεχιστεί αυτό για τους επόμενους μήνες. Κι αυτό που ακουγόταν στη συγκεκριμένη πτήση είναι ότι δεν θέλει ο κόσμος να πάει Γερμανία. Θα γίνει μια άτυπη αποφυγή της Γερμανίας από Ελληνες ταξιδιώτες διότι δεν θα θέλεις να ζήσεις αυτή την ταλαιπωρία».

Το άρθρο είναι αφιερωμένο στους λάτρεις των "ελεύθερων αιθέρων" και της Ενωμένης Ευρώπης.