Ο David Bowie υπήρξε από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της ροκ μουσικής. Ένα πολυσχιδές ταλέντο που επηρέασε την παγκόσμια μουσική σκηνή για περίπου πενήντα χρόνια. Ο θάνατός του από καρκίνο, στις αρχές του 2016 και 2 ημέρες αφότου είχε κυκλοφορήσει το αποχαιρετιστήριο , όπως αποδείχτηκε , Black Star , συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη. O άνθρωπος -ίνδαλμα κατάφερε να αποτελεί ένα από τα σημεία αναφοράς της σύγχρονης κοινωνίας αφού η επίδραση του δεν περιορίστηκε μόνο στα όρια της μουσικής, είναι αυτονόητο να έχει γίνει το επίκεντρο πολλών ιστοριών, άλλοτε πραγματικών και άλλοτε όχι. Γεγονός είναι όμως ότι η ζωή του ξέφυγε από τα καθιερωμένα.
Πριν τέσσερα χρόνια η δημοσιογράφος και συγγραφέας πολλών επιτυχημένων βιογραφιών, Wendy Leigh, σαν από ένστικτο αποφάσισε να συλλέξει όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσε για το θρυλικό αυτό ίνδαλμα, για τον άντρα που άλλαξε τη ροή της μουσικής ιστορίας, ούτως ώστε να καταγράψει με λεπτομέρειες τη ζωή του και την πορεία της καριέρας του. Το αποτέλεσμα είναι ένα εκρηκτικό μείγμα πικάντικων ιστοριών και αποκαλυπτικών διηγήσεων που διασκεδάζει, συγκινεί, και κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, δημιουργώντας του την επιθυμία να μάθει περισσότερα για τον εξαίρετο αυτό ερμηνευτή που τώρα πλέον έχει περάσει στην ιστορία ως ο πιο ριζοσπαστικός ποπ σταρ που υπήρξε ποτέ.
Σε μια βιβλιογραφία που, κατά γενική ομολογία, εστιάζει πιο πολύ από όλες τις άλλες στην προσωπική ζωή του μοναδικού αυτού καλλιτέχνη, η Wendy Leigh μας μυεί στον αστραφτερό κόσμο της rock και μας ταξιδεύει σε μια εποχή όπου η μουσική μπορούσε να αλλάξει τη ζωή όποιου ήταν πρόθυμος να αφεθεί σε αυτήν.
Από τον Μάιο που μας πέρασε οι εκδόσεις Αστάρτη κυκλοφόρησαν στα Ελληνικά την βιογραφία του Bowie όπως την κατέγραψε η αγγλίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος Wendy Leigh.
Από αυτό το βιβλίο και το παρακάτω απόσπασμα:
«Σύμφωνα με τον Tony Visconti,(παραγωγός των δίσκων του Bowie και επιστήθιος φίλος του) η φιλία του David με τον John αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό, που οι τρεις τους περνούσαν συχνά μια νύχτα μαζί στην πόλη, κάνοντας παρέα. “Μέναμε ξύπνιοι με τον John Lennon μέχρι τις δέκα και μισή το πρωί. Κάναμε βουνά από κοκαΐνη, πραγματικά τεράστιες ποσότητες, και πίναμε ολόκληρα μπουκάλια κονιάκ”, ανακαλεί ο Tony, και προσθέτει: “Όσο έγραφε το ‘Young Americans’, ο David έκανε τόση κοκαΐνη που θα μπορούσε να σκοτώσει μέχρι και άλογο”.Ο David και ο John δέθηκαν μέσω της μουσικής και της εξάρτησής τους από τα ναρκωτικά, αλλά και λόγω της ιδιότυπης, Βρετανικής αίσθησης του χιούμορ τους. Και όταν ο David έδωσε μια ομιλία το 1999, στο Κολλέγιο Μουσικής του Berklee, διηγήθηκε μια ιστορία από τη φορά εκείνη που αυτός και ο John είχαν βρεθεί μαζί στο Χονγκ Κονγκ: “Κατά τη διάρκεια μιας από τις βόλτες μας, κι ενώ περπατούσαμε σε ένα δρομάκι, ένα παιδί έτρεξε προς το μέρος του John και είπε, ‘Είσαι ο John Lennon;’ Και εκείνος είπε, ‘ Όχι, αλλά μακάρι να είχα τα λεφτά του’” θυμάται ο David, και συνεχίζει, “Ατάκα την οποία σφετερίστηκα αμέσως για να τη χρησιμοποιώ κι εγώ. ‘Είσαι ο David Bowie;’ ‘ Όχι,αλλά θα ευχόμουν να είχα τα λεφτά του.’ Είναι μεγαλοφυής σαν απάντηση, ήταν τόσο καλή ιδέα που το παιδί είπε, ‘Συγγνώμη, φυσικά και δεν είσαι εκείνος’ και έφυγε. Και σκέφτηκα ότι αυτό ήταν το πιο αποτελεσματικό τέχνασμα που έχω δει ποτέ μου”.“Είχα επιστρέψει στη Νέα Υόρκη μετά από μερικούς μήνες, και ήμουν στο Soho, και ακούω πίσω μου μια φωνή, ‘Είσαι ο David Bowie;’ Και είπα, ‘ Όχι,αλλά θα ευχόμουν να είχα τα λεφτά του.’ ‘Ψεύτη, θα ευχόσουν να είχες τα δικά μου λεφτά!’ Ήταν ο John Lennon”, είπε ο David.
πηγή: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΣΤΑΡΤΗ, ΚΑΛΛΙΔΡΟΜΙΟΥ 20 ΑΘΗΝΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου