ΜΕ ΦΩΝΑΖΟΥΝ MUDDY WATERS #13

Το παλαιότερο ομοσπονδιακό πολιτιστικό ίδρυμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, περιέχει ένα μεγάλο μέρος της πρωτοποριακής έρευνας και τεκμηρίωσης που υπάρχει στην παραδοσιακή αμερικανική μουσική. Σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για αυτό ήταν η οικογένεια  Lomax. Το 1933 η χήρα του Τόμας Έντισον παρέχει στον μουσικολόγο John Lomax το φωνόγραφο του Edison, για να μπορέσει να δημιουργήσει από πρώτο χέρι ένα αρχείο με την τεκμηρίωση της αγροτικής παραδοσιακής μουσικής στην Αμερική. Κατά τη διαδικασία της κωδικοποίησης και της αρχειοθέτησης αυτής της μουσικής, η οικογένεια Lomax άρχισε  να ανακαλύπτει μουσικούς οι οποίοι όχι μόνο θα επηρεάσουν τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες του 20^ου αιώνα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις θα αλλάξουν το ηχητικό τοπίο του αμερικανικού έθνους και του κόσμου ολόκληρου.

MISSISSIPPI 1942

Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ανακάλυψης μουσικού, συνέβη κατά τη διάρκεια  του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο Alan Lomax (γιος του John) εισχώρησε στο βαθύ νότο με μια νέα συσκευή εγγραφής state-of-the-art δίσκου κοπής τοποθετημένης στο πίσω μέρος του Ford Model T του πατέρα του προς αναζήτηση μουσικών του μπλουζ. Κατηφόρισε τον Μισισιπή  το 1941 και διεξήγαγε τις πρώτες ηχογραφήσεις και συνεντεύξεις με  τον McKinley Morganfield , στο Stovall Plantation κοντά Clarksdale, του Μισισιπή, έναν  Αφροαμερικανό  sharecropper (*) και εκκολαπτόμενο μπλουζ μουσικό, που ήταν γνωστός στην περιοχή ως  Muddy Waters.

Αν και  ο Muddy είχε πλήρη απασχόληση , τραγουδούσε και έπαιζε τα μπλουζ με την ακουστική του κιθάρα παράλληλα με την κύρια εργασία του. Τα τραγούδια που ηχογράφησε για τον Lomax, ήταν τα "I Be’s Troubled"  και "Burr Clover Farm Blues," βγαλμένα από μια λαϊκή παράδοση μέσα από την οποία πέρασαν τα τραγούδια, τραγουδισμενα από στόμα σε στόμα και εξελιγμένα από γενιά σε γενιά. Αρκετά από τα τραγούδια  του Muddy απευθύνονταν στις ανησυχίες και τους αγώνες της μαύρης ζωής και στην θέληση να ξεφύγει για κάπου καλύτερα. Δύο χρόνια μετά την πρώτη ηχογράφηση , το 1943, Muddy έφυγε από το σπίτι του στην φυτεία Stovall για να ζήσει στο Σικάγο. Μέσα σε μια δεκαετία από την άφιξή του, θα ξεκινήσει μια πολύ σημαντική καριέρα ως μουσικός των Blues. Μεταξύ 1950 και 1958, ο Muddy Waters είχε 14 τραγούδια στο top 10 του Billboard chart R & B και ήταν ο πρώτος που έπαιζε με την μπάντα του  στα νυχτερινά κέντρα, χρησιμοποιώντας ηλεκτρικό ήχο. Το 1963, ο πιανίστας Otis Spann θα τον συστήσει στη σκηνή ως "ο άνθρωπος που έφερε τα Blues από τη επαρχία προς την πόλη," (δηλαδή μετέτρεψε τα country ή folk blues σε city ή electric blues)  δείχνοντας έτσι την ουσιαστική συμβολή του Muddy στην εξέλιξη της παράδοσης των Blues.

Αλλά ας δούμε τι μεσολάβησε για να επέλθει αυτή η επαναστατική αλλαγή που καθόρισε σημαντικά την μουσική του 20^ου αιώνα.

Ο Muddy Waters και ένα πλήθος των Αφροαμερικανών, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους στο Nότο, για τα αστικά κέντρα της Βορειοανατολικής, Μεσοδυτικής και Δυτικής Αμερικής. Αυτή η εσωτερική διασπορά, γνωστή ως η Μεγάλη Μετανάστευση, είναι η μεγαλύτερη εσωτερική μετακίνηση του πληθυσμού στην ιστορία των ΗΠΑ. Μεταξύ των 1910 και 1970, πάνω από 6 εκατομμύρια Αφροαμερικανών  από το Νότο κατευθύνθηκε προς πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, Ντιτρόιτ, το Λος Άντζελες, και το Σικάγο, σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Υπήρχαν πολλοί λόγοι για την έξοδο, ένας εκ των οποίων ήταν η μεγάλη κρίση του οικονομικού μοντέλου, sharecropping στον αγροτικό Νότο. Από την Ανασυγκρότηση (New Deal) , το σύστημα sharecropping (*)  είχε επιβαρύνει τους φτωχούς αγρότες με τέτοιο χρέος, που είχαν ελάχιστες ελπίδες να ανακάμψουν, καθιστώντας έτσι πολλές αφρικανικές-αμερικανικές οικογένειες σε μόνιμη φτώχεια και εξαθλίωση. Εν τω μεταξύ, στις βόρειες πόλεις η ανάπτυξη της βιομηχανίας αύξησε τις θέσεις εργασίας στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, και  σε άλλες τοπικές μικροεπιχειρήσεις.  Η φύση της εργασίας ήταν συνήθως σκληρή και δυσάρεστη, και  οι παλιές φυλετικές προκαταλήψεις επανεμφανίστηκαν σε διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένου του de facto διαχωρισμού, μέσω του οποίου αναβίωσαν οι φυλετικές διακρίσεις.

Λόγω της αμερικανικής δουλείας, Αφροαμερικανοί είχαν ζήσει ως εκτοπισμένοι. Κατά κάποιο τρόπο, η εμπειρία της Μεγάλης Μετανάστευσης συνέχισε αυτή την ιστορία του εκτοπισμού και διαχωρισμού. Τα Blues εξέφρασαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι όταν ξεριζώνεται η ζωή τους, και επέτρεψε στους μετανάστες μέσα από αυτά να επικοινωνήσουν, καθώς πάλευαν να επιβιώσουν στις πόλεις του Βορρά. Όταν Muddy Waters τραγούδησε " I Feel Like Going Home, ένα από τα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησε στο Σικάγο, ή όταν Howlin 'Wolf φώναξε "Smokestack Lightnin'," ένα τραγούδι που χτίστηκε γύρω από την εικόνα ενός κινούμενου τρένου, το κοινό τους ήταν εξοικειωμένοι με τη λαχτάρα και τις εικόνες που εκφράζονται στα τραγούδια αυτά. Είχαν παρακολουθήσει τα ίδια τρένα να περνούν από τον τόπο τους με κατεύθυνση τον Βορρά όπου παρουσιάζονταν ευκαιρίες για μια νέα ζωή. Οι Αφροαμερικανοί που μετανάστευσαν συχνά αντανακλούν στη μνήμη τους τα μέρη από τα οποία είχαν έρθει, και τα Blues χρησίμευσαν  ως σύνδεσμος μεταξύ των παλαιών τόπων  τους και της  νέας  αστικής  ζωής τους.

SLEEPY JOHN ESTES

Όταν ο Phil και Leonard Chess, δύο Πολωνοί μετανάστες που ζούσαν στο Σικάγο, άρχισαν να ψάχνουν  καλλιτέχνες για να τους εντάξουν στην δισκογραφική τους εταιρεία Chess, στα τέλη της δεκαετίας του 1940, αποφάσισαν να επικεντρωθούν σε Blues καλλιτέχνες οι οποίοι απευθύνονταν στην αναδυόμενη αστική αφρικανική-αμερικανική κοινότητα. Μέσα από τη δεκαετία του 1950 και του 1960, στη Chess  ηχογραφούν καλλιτέχνες όπως οι Muddy Waters, Howlin 'Wolf, και ο Willie Dixon, και όπως ο Chuck Berry και ο Bo Diddley, οι οποίοι μέσα από τα μπλουζ  προσέγγισαν την  Pop. Όπως ο Muddy Waters, έτσι και οι περισσότεροι από αυτούς τους μουσικούς είχαν μεταναστεύσει από το Νότο.

WILLIE DIXON, MUDDY WATERS, BUDDY GUY

HOWLIN' WOLF,MUDDY WATERS, BO DIDDLEY

Ο Muddy Waters με το στιβαρό παίξιμο της ηλεκτρικής κιθάρας, την τεχνική slide, την επιβλητική φωνή, και την υποβλητική σύνθεση των τραγουδιών εισήγαγε μια μεγάλη επανάσταση  στα μπλουζ του Δέλτα. Οι καινοτομίες αυτές είχαν μια βαθιά επίδραση σχεδόν σε κάθε bluesman που ακολούθησε. Πράγματι, κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο δεκαετιών, ο Waters χρησίμευσε για να εποπτεύει και να ξεκινήσει τις σταδιοδρομίες πολλών επιφανών μπλουζ μουσικών, πολλοί από τους οποίους έγιναν bandleaders στα χρόνια που ακολούθησαν. Ο ίδιος ως αρχηγός του συγκροτήματος, καθιέρωσε το λεγόμενο ήχο και το στυλ του ηλεκτρικού μπλουζ του Σικάγο. Η δομή δε, του συγκροτήματος του,  (ηλεκτρική κιθάρα / μπάσο / πιάνο / τύμπανα και φυσαρμόνικα), χρησίμευσε ως βασικό υπόδειγμα για τη ροκ μουσική στη δεκαετία του 1960 και μετά .

Ο Muddy παρέλαβε την σκυτάλη από τους μπλουζμαν του Δέλτα, Blind Lemon Jefferson, Charley Patton,  Robert Johnson, Son House και  την παρέδωσε στην επόμενη γενιά μουσικών. Δηλαδή στον Buddy Guy, Freddie King, Otis Rush, Eric Clapton, Rolling Stones, Mike Bloomfield, Jimi Hendrix κ.α.

  

Υπήρξε ο πατέρας όλων αυτών και δεν είναι τυχαίος ο τίτλος ενός διπλού άλμπουμ όπου παίζουν με τον Muddy πολλοί από  τους προαναφερόμενους που επηρεάστηκαν από αυτόν και ο οποίος ονομάζεται Father and Sons.

https://youtu.be/uXIkpj5BsDE

https://youtu.be/GOgnZAQ6jSE

sharecropping(*): ένα σύστημα της γεωργίας στην οποία ένας γαιοκτήμονας επιτρέπει σε έναν ενοικιαστή να χρησιμοποιήσει τη γη με αντάλλαγμα ένα μερίδιο των καλλιεργειών που παράγονται από τα ενοικιαζόμενα χωράφια