ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΩΣ

Θα ξεκινήσω αυτό το κείμενο με μια παραδοχή που ίσως ξενίσει πολλούς. Τα τελευταία 6 χρόνια ζούμε στη δίνη μιας πρωτόγνωρης κρίσης. Θεωρώ ότι είμαστε πολύ τυχεροί με αυτό που μας συμβαίνει , αρκεί να αποκωδικοποιήσουμε σωστά τα μηνύματα που λαμβάνουμε από αυτή.

Κατά αρχήν μας έχει δοθεί η ευκαιρία να αντιληφθούμε ποια τελικά είναι η ποιότητα των ανθρώπων που μας τριγυρίζουν. Όταν τα πράγματα φτάνουν σε οριακό σημείο τόσο ατομικά , όσο και συνολικά, έρχεται η ώρα που πέφτουν τα όποια προσωπεία. Ο κάθε άνθρωπος μπροστά στο φόβο της αβεβαιότητας και του απότομου ξεβολέματος  βγάζει το πραγματικό του χαρακτήρα, που κατά πλειοψηφία τον είχε πολύ καλά κρυμμένο από την δημόσια θέα.



 Επίσης κάθε άνθρωπος που έχει μια στοιχειώδη συνείδηση του ποιος είναι, δοκιμάζει τα όριά του και εξετάζει πόσο ισχυρές μπορεί να είναι οι ιδέες του και η φιλοσοφία που μέχρι σήμερα ακουμπούσε για να διαβεί το δρόμο της ζωής.Το ίδιο συμβαίνει και με τις διάφορες "σταθερές αξίες" που πάνω τους στηρίχθηκε όλη η κοινωνία για να καταλήξει εδώ που κατέληξε. Αξίες ιδεολογικές, πολιτικές,ηθικές, οικονομικές, ιστορικές. Μύθοι που δεν άντεξαν και κατέρρευσαν.

Αυτό από μόνο του είναι ένα μεγάλο κέρδος αφού του δίδεται η ευκαιρία σε πραγματικές συνθήκες να επιβραβεύσει ή να αναθεωρήσει τα μέχρι τώρα πεπραγμένα του.

Αφήνοντας κατά μέρος το προσωπικό όφελος που μπορεί να αποκομίσει ο καθένα μας, ας επεκταθούμε στο κοινωνικό όφελος και ας εξετάσουμε τα πρώτα συμπεράσματα που μπορεί κάποιος να εξάγει με σχετική ασφάλεια από αυτή την πρωτοφανή κρίση.

Ζούμε σε μια μικρή χώρα που  καυχιόμαστε για την μακραίωνη ιστορία της αλλά και τη σπουδαία προσφορά της στο ανθρώπινο πολιτισμό. Πολλές φορές αισθανόμαστε περήφανοι ότι οι πρόγονοί μας έδωσαν τα φώτα στην Ανθρωπότητα. Μέχρι σήμερα όμως, πολύ συχνά εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες ή όπως απαξιωτικά αυτοαποκαλούμαστε, νεοέλληνες, αμφισβητούμε τον εαυτό μας για το αν είμαστε η άξια συνέχεια των ένδοξων προγόνων μας. Είναι γεγονός ότι μπορεί κάποιος να φέρει πλείστα παραδείγματα που να αποδεικνύουν το παραπάνω. Είναι όμως έτσι;

Την απάντηση σε αυτή την ερώτηση έχει αρχίσει να την δίνει σιγά- σιγά η ιστορία και η ίδια η ζωή που διανύουμε μέσω κρίσης.

Η κρίση λοιπόν, αρχίζει να καταδεικνύει, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, ορισμένα πράγματα που φανερώνουν τη συνέχεια και το μεγαλείο της φυλής. Μας φανερώνει  πόσο ισχυρή είναι η ελληνικότητα μας  ως έννοια πανανθρώπινη και υπέρτατη πολιτιστική αξία. Ταυτόχρονα δε, αποδεικνύει πως όλοι αυτοί που χρόνια τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι πολιτισμένοι και ανώτεροι από εμάς δεν διαφέρουν σε πολλά από τους βάρβαρους προγόνους τους. Καθημερινά ο δήθεν πολιτισμός τους αποδεικνύεται ότι έχει σαθρά θεμέλια αφού οι αρχιτέκτονές του μπορεί να μελέτησαν και να προσπάθησαν να στηριχθούν στον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό αλλά δεν τα κατάφεραν, για τον απλό λόγο ότι δεν μπόρεσαν ποτέ να τον καταλάβουν.

Μια τρανταχτή απόδειξη για τα παραπάνω αποτελεί το προσφυγικό ζήτημα.

Μαθαίνουμε καθημερινά τους τελευταίους μήνες για τον φόβο, σε βαθμό υστερίας,  που έχει καταλάβει την «προηγμένη» Ευρώπη από το τεράστιο προσφυγικό κύμα που κατευθύνεται προς αυτήν.

Πριν απ΄ όλα πρέπει να τονιστεί ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν θα είχαν κανένα λόγο να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους αν αυτές δεν σπαράσσονταν από κάθε είδους πολέμου και δεν κινδύνευαν να αφανιστούν όπως αφανίστηκαν χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες τους. Τι το πιο φυσικό από την αναζήτηση ασφαλούς καταφυγίου;

Ποιος όμως δημιούργησε αυτή την κατάσταση; Μα φυσικά οι Ευρωπαίοι που θέλησαν με τους Αμερικανούς να ξαναμοιράσουν τα πετρέλαια και τους ενεργειακούς δρόμους πάνω στα οποία είχαν την ατυχία να ζουν αυτοί οι άνθρωποι.

Ήταν τόσο έξυπνοι αυτοί που τεμαχίζουν ξένη γη, ώστε αυτή την παράμετρο – το προσφυγικό- δεν το έλαβαν ποτέ υπόψη τους.

Σαν κλασικοί ηλίθιοι λοιπόν προσπάθησαν να κρατήσουν μακριά τους αυτό το κύμα που έχει εξελιχθεί ωστόσο σε τσουνάμι, περιφράζοντας τα σύνορά τους. Δεν αντιλήφθηκαν ότι με αυτό τον τρόπο αυτοκαταργούν το μύθο που με τόσο κόπο έχτισαν για να κυριαρχήσουν στον Νότο, αυτό της Ενωμένης Ευρώπης. Η ενιαία Ευρώπη πήγε κατά διαόλου και ο καθένας προσπαθεί να σώσει το δικό του σπίτι.  Φυσικά όπως δεν μπορεί ένα ανθρώπινο έργο να συγκρατήσει την ορμητική δύναμη ενός ποταμιού, έτσι δεν μπορεί να συγκρατηθεί με οποιοδήποτε τρόπο αυτό το απελπισμένο ανθρώπινο ποτάμι.

Ο πανικός τους έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό που κάποια στιγμή κατάργησαν μονομερώς την περίφημη Συνθήκη του Σένγκεν έναν από τους θεμέλιους λίθους της ψευτό Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Σήμερα δε, απειλούν την Ελλάδα με αποβολή από αυτήν, χρήζοντας την ως τον αποδιοπομπαίο τράγο της Ευρώπης και αίτιο της ανεξέλεγκτης ροής προσφύγων λόγω της αδυναμίας της –κατά τα γελοία λεγόμενά τους-  να φυλάξει τα σύνορά της που ξαφνικά θυμήθηκαν ότι είναι και τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα προτείνουν μέτρα που ξεπερνούν και αυτά που έλαβε ο Χίτλερ κατά των Εβραίων. Με άλλα λόγια δεν ανατέλλει ο ναζισμός στην Ευρώπη, αυτόν τον έχουν ξεπεράσει προ πολλού, αλλά η βαρβαρότητα. Κτίσιμο τεράστιων στρατοπέδων συγκέντρωσης, προτροπή να βυθίζουν οι ελληνικές αρχές τα πλοιάρια των προσφύγων στη θάλασσα αδιαφορώντας για το βέβαιο πνιγμό τους και πολλά άλλα ωραία…

Και μια που αναφέρθηκα στην Ελλάδα ας δούμε τι έχουμε καταφέρει και πως έχουμε συμπεριφερθεί μέχρι τώρα σαν λαός απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα, παρά τον ανηλεή πόλεμο που δεχόμαστε από τους «φίλους»μας.

Εξαιτίας της ευρωπαϊκής πολιτικής η Ελλάδα έχει καταστραφεί. Ζει σε συνθήκες πολέμου χωρίς να υπάρχει συμβατικός πόλεμος. Οι υποδομές είναι ανύπαρκτες. Μεγάλο ποσοστό του κόσμου είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν υπάρχει πρόσβαση σε υγειονομικές υπηρεσίες, η παιδική θνησιμότητα έχει εκτιναχθεί, το ίδιο και οι θάνατοι, η υπογεννητικότητα θεριεύει, (μια καλυμμένη γενοκτονία με όλη τη σημασία της λέξης), οι ένοπλες δυνάμεις στερούνται βασικών πόρων, υπάρχει έλεγχος κεφαλαίων που έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη δυσκολία στην εισαγωγή αγαθών, υπάρχουν ελλείψεις σε φάρμακα, σε υγειονομικό προσωπικό, τα νοσοκομεία υπολειτουργούν, η βαριά φορολογία έχει σακατέψει τον παραγωγικό ιστό της χώρας , μια μεγάλη κοινωνική αναταραχή υποβόσκει, έχει καταλυθεί η δημοκρατία και το Σύνταγμα και οι κατ΄ όνομα ελληνικές κυβερνήσεις απλώς εκτελούν τις εντολές των «εταίρων».

Με όλες αυτές τις τραγικές ελλείψεις που είναι αποτέλεσμα των μνημονίων και της αποικιακής πολιτικής που ασκούν οι «εταίροι» μας Ευρωπαίοι στην έρημη πατρίδα πρέπει να φυλαχτούν και τα θαλάσσια σύνορα της χώρας από την ανεξέλεγκτη ροή προσφύγων. Μόνο που οι ηλίθιοι Ευρωπαίοι παραβλέπουν ότι η ακτογραμμή της Ελλάδας εκτείνεται σε μήκος 16.000 χλμ όταν η αντίστοιχη της Αφρικής είναι 26.000χλμ και η έκταση της Αφρικής είναι 230 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Ελλάδας. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Και φτάνουμε στους «νεοέλληνες». Η φυλή μας θεωρούσε ανέκαθεν την φιλοξενία ιερό καθήκον. Ο ξένος και δη ο ικέτης προστατεύονταν από τον Ξένιο Δία. Για τους Έλληνες που ποτέ δεν υπήρξαν μισάνθρωποι  ο ξένος ήταν πάντα σεβαστός και η φιλοξενία μια αυτονόητη πράξη. Σήμερα λοιπόν οι Έλληνες που είναι κατά γενική ομολογία, ο πιο δοκιμαζόμενος λαός του «πολιτισμένου» κόσμου, χωρίς κανένα σύμμαχο, με περιορισμένη εθνική κυριαρχία, χωρίς σχέδια για το μέλλον,έχουν καταφέρει να βρουν τον τρόπο να αγκαλιάσουν όλους αυτούς τους κατατρεγμένους της γης. Δεν τους το υπαγόρευσε καμιά κυβέρνηση και καμιά θρησκεία. Έπραξαν και πράττουν το αυτονόητο.

Μόνο στο νησί της Λέσβου που αριθμεί 3.000 κατοίκους προσέρχονταν καθημερινά το καλοκαίρι 10.000 πρόσφυγες! Παρά τις αυτονόητες δυσκολίες τις μεγάλες ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό και την υποτυπώδη μέχρι παντελή έλλειψη συνθηκών υγιεινής κατάφεραν όλοι να πορευτούν. Δεν κάηκε κανένας καταυλισμός προσφύγων όπως έγινε στη Γερμανία και στη Γαλλία, δεν υπήρξαν ακραία κρούσματα βίας παρά ελάχιστα που πάντα υπάρχουν σε τέτοιες ακραίες συνθήκες. Δεν πυροβολήθηκε κανείς με πλαστικές σφαίρες ούτε κάηκε ζωντανός σε ηλεκτροφόρα καλώδια. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που οι πολίτες θα συμπεριφέρονταν έτσι σε πρόσφυγες. Οι κάτοικοι όλων των νησιών που βρίσκονται απέναντι από την Τουρκία ανέλαβαν το βαρύ χρέος της Ανθρωπότητας απέναντι στην Ιστορία, να αποδείξει ότι το ανθρώπινο γένος έχει προχωρήσει κάποια βήματα μακριά από τις σπηλιές και τα δέντρα όπου ζούσε σαν θηρίο. Τα κατάφεραν και τα καταφέρνουν.

Αυτή η αυτονόητη για τους απλούς Έλληνες πράξη είναι μια μόνο απόδειξη ότι η ελληνικότητα δεν έχει πεθάνει. Όταν δημιουργούνται οι δύσκολες εκείνες συνθήκες που απαιτούν το ξεπέρασμα των ανθρωπίνων ορίων, το εν υπνώσει ελληνικό πνεύμα ξυπνά και αφήνει ως συνήθως τον υπόλοιπο κόσμο άφωνο. Πάντα έτσι γίνονταν και έτσι φαίνεται ότι θα γίνει και τούτη τη φορά. Το προσφυγικό  είναι η αρχή. Η συνέχεια προβλέπεται συναρπαστική.