Καλημέρα και καλή χρονιά σε όλους. H έρναξή της χρονιάς σηματοδοτήθηκε από ένα γελοίο γεγονός, που όμως στάθηκε ικανό να γίνει αντικείμενο φλογερών συζυτήσεων εντός της ελληνικής κοινωνίας.Μιλάω για την φορολόγηση (γιατί περί τέτοιου μέτρου πρόκειται) της χρήσης της πλαστικής σακούλας στο όνομα της προστασίας του Περιβάλλοντος με το ποσό των...4 λεπτών του ευρώ. Από όποια σκοπιά και αν το εξετάσεις το όλο θέμα ξεχειλίζει από γελοιότητα και υποκρισία.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά και να επιχειρηματολογήσω εξίσου επί του θέματος αλλά θεωρώ ότι δεν αξίζει τον κόπο.
Το ζήτημα όμως που δημιουργήθηκε γύρω από την πλαστική σακούλα, καθώς και κάτι άσχετες συζητήσεις γύρω από την ελληνική ροκ σκηνή, έδρασαν συνειρμικά στο μυαλό μου και αποφάσισα να γράψω κάποιες γραμμές για κάτι πραγματικά ουσιαστικό και πιο σημαντικό. Πρόκειται για τον πιο ολοκληρωμένο ροκ δίσκο με ελληνικό στίχο που έχει βγει μέχρι σήμερα. Μιλάω φυσικά για το πόνημα του Μήτσου του Πουλικάκου : Μεταφοραί Εκδρομαί ο Μήτσος.
Ο σημαντικότατος και αξεπέραστος -κατά την ταπεινή μου άποψη- δίσκος, αποτελεί από μόνος του ένα ολόκληρο κεφάλαιο της ελληνικής ροκ σκηνής. Παρά την σπουδαιότητα του, ο δίσκος δεν έχει γνωρίσει την αποδοχή που του αξίζει ειδικά ανάμεσα στους νεώτερους που προτιμούν ροκ μπαλάντες και ιστορίες με πρίγκιπες και κλόουν. Μέσα από τις γραμμές που ακολουθούν θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες πληροφορίες που στηρίζουν την παραπάνω μου σκέψη. Εσείς θα αποφασίσετε αν έχω δίκιο ή άδικο. Πέρα όμως τούτου νομίζω ότι θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε καλύτερα ένα μουσικό ντοκουμέντο, ένα άλμπουμ που έχει αιχμαλωτίσει στα αυλάκια του βινυλίου το πνεύμα, τις ανησυχίες και τις μουσικές ιδέες μιας ομάδας μουσικών, που αντιπροσωπεύουν μια μικρή ελληνική κοινότητα που δεν παραμυθιάστηκε αλλά τράβηξε το δικό της μοναχικό δρόμο μέχρι σήμερα. Κάποιοι θα την χαρακτήριζαν ως ροκ. Εγώ θα κρατήσω μια επιφύλαξη πάνω σ'αυτό γιατί πλέον θεωρώ ότι ήταν κάτι παραπάνω από ροκ...
Η θεματολογία του δίσκου συνοψίζεται σε δύο βασικά στοιχεία. Στην σκληρή κριτική του δικτατορικού καθεστώτος από την μία και στη σάτυρα της νεοελληνικής μίζερης μικροαστικής τάξης που άλλαζε καταναλωτικές και όχι μόνο συνήθειες, από την άλλη. Το πλαστικό, η πλαστική σακούλα, γίνεται το σύμβολο που σηματοδοτεί αυτή την αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας. Μια αλλαγή μόνον κατ' όψη, χωρίς κανένα ορίζοντα χωρίς καμιά προοπτική. (βλ.εισαγωγικό τραγούδι :Σκόνη Πέτρες Λάσπη).
Ο Πουλικάκος μέσα από τους στίχους του αποδεικνύεται βαθιά κριτικός απέναντι στο τότε καθεστώς. Να σημειωθεί εδώ ότι αν και ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1976(καμία δισκογραφική εταιρεία δεν δεχόταν να τον εκδόσει μέχρι που πίστηκε η Minos-EMI),τα τραγούδια του δίσκου παίζονταν καθημερινά δημόσια στο Κύτταρο τη σαιζόν 1972-73, μεσούσης της δικτατορίας. Η δε ηχογράφησή τους έγινε μεταξύ 1970-1972. Είναι ίσως τα πιο σκληρά αντιδικτατορικά τραγούδια που γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν εδώ στην Ελλάδα και όχι από την ασφαλή απόσταση του εξωτερικού όπου κάνανε "αντίσταση" οι κατ' επάγγελμα "επαναστάτες" και μετέπειτα ιερά τέρατα της Μεταπολίτευσης. Σήμερα μετά από 5 σχεδόν δεκαετίες οι στίχοι παραμένουν προφητικοί και επίκαιροι αφού ελάχιστα έχουν αλλάξει επί της ουσίας
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Κουβέντες πολλές, αβέρτα γιορτές
για πες μας τι κρύβεις
Ακούμε πολλά, για τόσα αγαθά
που μας χαρίζεις
Στους δρόμους σκυλιά, στο σπίτι μιλιά
κι ότι ορίζεις
Τα μάτια φωτιές, στο πιάτο ελιές
και μη μας τα πρήζεις
Εμπρός όλοι μαζί παιδιά
για μια καινούργια μεγάλη Ελλάδα!
Κεφάλια ψηλά, στην τσέπη λιανά
σιωπηλή πλειονότης
Στο ράφι τιμές και δόξες παλιές
λαμπρή Αρχαιότης!
Σφιχτές αγκαλιές, βροχή καρπαζιές
στο γύψο νεότης.
Γιαμάχα, χοτ παντς, ασφάλεια και τανκς
πλήρης ισότης!
Εμπρός όλοι μαζί παιδιά
για μια καινούργια μεγάλη Ελλάδα!
Πρωί πρωί για ψώνια
με μπικουτί και παντελόνια
και καθώς τρέχει μουρμουρίζει
"να μην ξεχάσω τα πεπόνια"
Καθώς περνάει απ `την πλατεία
στο κιόσκι βρίσκει τη Μαρία
κι οι δυο μαζί πια συνεχίζουν
ενώ από τα καφενεία...
Στο σουπερμάρκετ, στο σουπερμάρκετ θα βρούμε
φρέσκα, κατεψυγμένα και πλαστικά
μήλα, μπανάνες, γάλα Carnation και κότες
μπιφτέκια, ντομάτες και βέβαια απορρυπαντικά
Συνωστισμός και στριμωξίδι
και που και που λίγο βρισίδι
μα όλα αυτά με κάποια χάρη
διαλέγοντάς το κουνουπίδι
Κυρίες σικ με τα σκυλιά τους
χοντροί που τρίβουν την κοιλιά τους
και δυο γριούλες με μανία
ψάχνουν τροφή για τα γατιά τους
Στο σουπερμάρκετ, στο σουπερμάρκετ θα βρούμε
φρέσκα, κατεψυγμένα και πλαστικά
μήλα, μπανάνες, γάλα Carnation και κότες
μπιφτέκια, ντομάτες και βέβαια καλλυντικά
Στο σουπερμάρκετ, στο σουπερμάρκετ θα βρούμε
φρέσκα, κατεψυγμένα και πλαστικά
μήλα, μπανάνες, γάλα Carnation και κότες
μπιφτέκια, ντομάτες και βέβαια απορρυπαντικά
Ενώ περνάν απ’ τα ταμεία
η Πόπη χάνει τη Μαρία
Το νου της είχε στο φαντάρο
που την κοιτούσε με λαγνεία
Με βιάση φτιάχνει το μαλλί της
κι απ’ την πολλή την ταραχή της
της πέφτουν ξάφνου τα πεπόνια
"αχ, αυτός φταίει, ο αλήτης"
Στο σουπερμάρκετ, στο σουπερμάρκετ θα βρούμε
φρέσκα, κατεψυγμένα και πλαστικά
μήλα, μπανάνες, γάλα Carnation και κότες μπιφτέκια, ντομάτες και βέβαια καλλυντικά.
Η μουσική του δίσκου.
Ο Πουλικάκος καταφέρνει κάτι το αδιανόητο για την εποχή εκείνη. Καταφέρνει να φτιάξει μουσική που παραπέμπει στην πολυσυλλεκτικότητα της μουσικής που έπαιζε ο Frank Zappa. Από όλο το ύφος του δίσκου βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ο Πουλικάκος είχε μελετήσει τον Frank Zappa που τότε βρίσκονταν στην κορφή της πρωτοπορίας. Αναμιγνύει στοιχεία Jazz και soul αλλά και rock 'n' roll, σκληρό ροκ, ρεμπέτικο, βαλς και τυρολέζικα παραδοσιακά και φυσικά σατιρικές αφηγήσεις, όπως το "Μωρό Μου", Όλα επιστρατεύονται, δημιουργώντας ταυτόχρονα διασπορά και ομοιογένεια. Κλασικό ύφος Zappa με ενορχηστρώσεις που βρίθουν από πνευστά ηλεκτρισμό και ανατολίτικους δρόμους. Μαζί του μια πλειάδα κορυφαίων μουσικών που ο καθένας από αυτούς αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία της ροκ μουσικής. Δημήτρης Πολύτιμος Γιάννης Σπάθας, Δήμης Παπαχρήστου, Κώστας Δουκάκης, Γιάννης Κιουρκτσόγλου, Γιάννης «Μπαχ» Σπυρόπουλος, Σταμάτης Σπανουδάκης, Γιώργος Μαγκλάρας, Λουκάς Σιδεράς, Γιάννης Τρανταλίδης Λεωνίδας Αλαχαδάμης Αντώνης Τριανταφύλλου,Νίκος Πολίτης είναι μερικοί από τους μουσικούς που έλαβαν μέρος στις ηχογραφήσεις.
Στο εξώφυλλο του δίσκου ο Πουλικάκος ντυμένος σαν κακόμοιρος μικροαστός της εποχής κουβαλά τα ψώνια σε σακούλα πλαστική και κοιτά με φοβισμένος τον φψτογραφικό φακό του Πητ Κουντρουμπούση. ( Είπαμε για την ολοκλήρωση του εγχειρήματος ,project στην νεοελληνική, συνέβαλαν ο καθένας με τον τρόπο του αρκετά μέλη εκείνης της παρέας που δεν ωάρωσε ούτε και παραμυθιάστηκε)
Η πρώτη πλευρά του αλμπουμ τελειώνει με μια πικρή διαπίστωση αλλά και μια προτροπή που μάλλον ακούγεται ως φωνή προφήτη βοώντος εν τη ερήμο για πάνω από 4 δεκαετίες:
ΚΑΛΛΙΟ ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ!
Μικρούλης μ’ άρεσε να παίζω
να παίζω και να κάνω τρέλες
κρυφτούλι, πετροπόλεμο
κλέφτες κι αστυνόμους
κι αργότερα κλαμπάκια
ροκ εν ρόλ και στους δρόμους
Τώρα πια μεγάλωσα
σοβάρεψα
χτυπάω καρτέλες,
κουμπώνω κορσέρδες
Φτάνει πια οι τρέλες
φόρεσα μασέλες
Κάλλιο μιας ώρας...
Ποιος είσαι, που πας.τι θέλεις;
Απάντησέ μου και μη γελάς
Κι αν αμφιβάλλεις, άλλαξε διάσταση
εξαφανίσου
Μην περιμένεις το Μάννα
πέτρες από παντού
συν Αθηνά και χείρα κίνει
Πρόσεχε θα σε πατήσουν
Μη χάνεσαι στο δρόμο και θυμήσου
Κάλλιο μιας ώρας...
Δέντρο, βουνό, τιμή και ζόρι
Πάθος, παλάντζα, ντροπή
Νυν μηχανή και πρώην βλάστηση
Φυλάξου!
Μην περιμένεις το Μάννα
πέτρες από παντού
συν Αθηνά και χείρα κίνει
Πρόσεχε θα σε πατήσουν
Μη χάνεσαι στο δρόμο και θυμήσου
Κάλλιο μιας ώρας...
Στο βίντεο που ακολουθεί θα παρακολουθήσετε την ζωντανή εκτέλεση του εμβληματικού τραγουδιού ,ΣΚΟΝΗ ΠΕΤΡΕΣ ΛΑΣΠΗ, όπως κινηματογραφήθηκε από τον Ανδρέα Θωμόπουλο για την ταινία Αλδεβαραν (1975).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου