Μετά από μερικές μέρες διαδικτυακής απουσίας και απραξίας αποφάσισα να γράψω για κάποια μυθολογικά πρόσωπα που έρχονται από το απώτατο παρελθόν. Είναι τόσο παλιά όσο και η δημιουργία του κόσμου.Ανέφερα την λέξη μυθολογικά και θεωρώ σκόπιμο να εξηγήσω ότι η μυθολογία δεν είναι παραμύθι όπως αρκετοί εσφαλμένα νομίζουν. Η ρίζα της λέξης μύθος προέρχεται από την λέξη μύω που σημαίνει κλείνω τα μάτια, το στόμα ή οποιοδήποτε άνοιγμα, και χρησιμοποιείται για να δηλώσει το α-όρατο, το ά-ρητο και γενικότερα το απόκρυφο και μυστικό. Ο μύθος έχει την ίδια ρίζα με το μυστήριο και τον μύστη. Άρα ο μύθος θα μπορούσαμε να πούμε είναι η εξιστόρηση πραγματικών γεγονότων και καταστάσεων, μέσα από μια αλληγορία για να μπορέσουν να τα καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι ή έστω να τα προσεγγίσουν. Κατά τα ομηρικά δε χρόνια ο μύθος είχε την έννοια της συμβουλής. Ήταν η διήγηση μιας ιστορίας όπου μέσα από αυτή οι γεροντότεροι μετέφεραν τις εμπειρίες τους στους νεότερους.
Σήμερα λοιπόν θα αναφερθώ σε μια τέτοια ιστορία για να θέσω στο τέλος ένα ερώτημα.
Μια φορά και ένα καιρό σε αυτή τη γη ζούσε μια υπερφυσική φυλή οι Τιτάνες που διαφέντευαν την ανθρωπότητα κατά την λεγόμενη "χρυσή εποχή" σύμφωνα με την Θεογονία του Ησίοδου. Ένας νεαρός Τιτάνας, ο Πάλλαντας (που το όνομά του σημαίνει αυτόν που σείει, περιστρέφει,εκσφενδονίζει) ερωτεύτηκε και έγινε ζευγάρι με την φοβερή και τρομερή Στύγα.(Η προσωποποίηση του φρικαλέου και σκοτεινού ποταμού που διέρρεε τον Άδη στα νερά της οποίας οι θεοί έπαιρναν τους πλέον φρικτούς όρκους.Από εκεί προέρχεται και η λέξη στυγερό(ς))
Από την ένωση των δύο προήλθαν 4 τέκνα. Η Βία, το Κράτος, ο Ζήλος και η Νίκη.
Αυτά τα τέσσερα παιδιά μετά την επικράτηση του Δία έγιναν οι παντοτινοί του ακόλουθοι. Η ονοματολογία των τεσσάρων μικρών θεοτήτων -ακολούθων δεν είναι τυχαία. Και τα τέσσερα ονόματα έχουν ως αφετηρία μια και μοναδική έννοια. Την ισχύ. Έτσι λοιπόν το όνομα Βία σημαίνει την σωματική δύναμη , τη ισχύ που εφαρμόζεται για να αναγκάσει. Το όνομα Κράτος σημαίνει σημαίνει την ισχύ της κυριαρχίας πάνω κάποιον,την ωμή εξουσία που εκτελεί τυφλά εντολές. Το όνομα Ζήλος σημαίνει τον πόθο για υπερτέριση επί ενός πράγματος. Τέλος το όνομα Νίκη σημαίνει την υπερίσχυση επί ενός αντιπάλου, ειδικότερα στο πεδίο της μάχης. Εμφανίζεται ως πτερωτή θεότητα και ηνίοχος των Θεών. Τα πτερά έχουν την έννοια ότι πετάει από μέρος σε μέρος στεφανώνοντας διαφορετικό νικητή κάθε φορά. Στην Αθήνα μετά την νίκη στην Μάχη του Μαραθώνα την απεικονίζουν Άπτερη, θέλοντας να συμβολίσουν την Αθηναϊκή Κυριαρχία.
Αν η Νίκη ήταν ηνίοχος των Θεών -προφανής ο συμβολισμός- η Βία και το Κράτος είναι οι μόνιμοι παραστάτες του Δία και απηνείς εκτελεστές των εντολών του. Στην τραγωδία του Αισχύλου "Προμηθέας Δεσμώτης" υπάρχει η εξής σκηνή. Στην αρχή του έργου το Κράτος και η Βία, μαζί με τον απρόθυμο Ήφαιστο, εκτελώντας τη διαταγή του Δία, οδηγούν τον Προμηθέα σ᾽ ένα έρημο μέρος της Σκυθίας και τον καθηλώνουν πάνω σ᾽ ένα βράχο, επειδή έκλεψε από τους θεούς τη φωτιά και τη χάρισε στους ανθρώπους.
Για τον Ζήλο δεν υπάρχει κάποια άλλη αναφορά.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, ίσως ο μοναδικός λαός που έφερε το Θείο (θεούς) στα ανθρώπινα μέτρα, που ήταν θεοσεβούμενοι αλλά όχι θεοφοβούμενοι μας διδάσκουν με απλοϊκούς συμβολισμούς μέσα από την μυθολογία την φύση του κόσμου που μας περιβάλλει. Ο Δίας-Θεός-Αφέντης, πατέρας των πάντων και πηγή όλων των εξ-ουσιών έχει τέσσερις ακολούθους δύο εκτελεστικά όργανα την Βία και το Κράτο(ς) το Ζήλο,το διττής έννοιας διακαή πόθο για κυριαρχία, επικράτηση και τέλος την Νίκη που είναι η τελική επικράτηση επί του αντιπάλου. Όλα σοφά και λιτά δοσμένα από τους υπέροχους προγόνους μας.
Και τώρα τα δύσκολα!
Αν δεχτούμε ότι όλοι οι παραπάνω συσχετισμοί και οι συμβολισμοί είναι αληθείς, και διαχρονικοί ερωτώ: Ποιος είναι ο Δίας στις μέρες μας;
υ.γ. αναφέρθηκα στο "χρυσό γένος" των ανθρώπων. Κάποια στιγμή ίσως μιλήσω για αυτό και τα άλλα τέσσερα γένη που έπονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου