200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Σήμερα συμπληρώνονται 200 χρόνια από των ξεσηκωμό των Ελλήνων, που οδήγησε στη δημιουργία του Ελληνικού κράτους. Η Επανάσταση του 1821 δεν υπήρξε ένα μεμονωμένο ιστορικό γεγονός αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας αλλαγής που σηματοδότησε την πτώση των Αυτοκρατοριών, τελευταίο στάδιο εξέλιξης του συστήματος της φεουδαρχίας και τη γέννηση του έθνους -κράτους. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται πολλά επαναστατικά κινήματα που έλαβαν χώρα σε όλο τον κόσμο, με γνωστότερα την Αμερικανική Επανάσταση καθώς και τη Γαλλική Επανάσταση. Κοινή γεννεσιουργός αιτία  όλων αυτών των κινημάτων ήταν η καταπίεση του απλού λαού από την καθεστηκυία τάξη.

Σήμερα βρισκόμαστε και πάλι στο μεταίχμιο μιας μετάβασης, από τη Δημοκρατία στη Μετα-Δημοκρατία των αγορών. Η καταπίεση των λαϊκών μαζών από τους αρχιτέκτονες της Παγκοσμιοποίησης είναι παραπάνω από φανερή. 

Ειδικότερα στην Ελλάδα ο επίσημος εορτασμός των 200 χρόνων της Επανάστασης έχει προκαλέσει δυσφορία και προβληματισμό , για να μη πω κάτι βαρύτερο, στον απλό ελληνικό λαό, Κάτι που είναι ορατό στα δημοσιευματα και τα δεκάδες αρνητικά σχόλια στο διαδίκτυο. Οχι ανεξηγητα. Ο λαός έχει αποκλειστεί από τις εκδηλώσεις αφού του έχει επιβληθεί υποχρεωτικός εγκλεισμός λόγω της πανδημίας. Παράλληλα χάνονται καθημερινά δεκάδες πολίτες εξαιτίας της αδυναμίας του συστήματος υγείας να ανταποκριθεί στην δύσκολη περίσταση. Είναι απαράδεκτο και προσβλητικό για τους πολίτες να χάνονται καθημερινά άνθρωποι και ταυτόχρονα να εορτάζεται ένας λαϊκός ξεσηκωμός με τρόπο που θυμίζει κλειστή  ιδιωτική εκδήλωση μιας κοινωνικής ελίτ, ξεκομμένης από την πραγματικότητα.

Ο λαός δεν είναι αμνήμων, αφελής και άπατρις. Ανάλογα με τις συνθήκες αντιδρά και πράττει. Έτσι δεν είναι αστήρικτο αυτό που υποστηρίζουν μερικοί. Οτι δημιουργείται μια τάση ριζοσπαστικοποίησης και απομάκρυνσης από τα πολιτικά κόμματα μιας μεγάλης μερίδας των πολιτών.

Το παρακάτω τραγούδι εντάσσεται στον κύκλο των κλέφτικων τραγουδιών. Εξηγεί με απλό λαϊκό τρόπο τις αιτίες που οδήγησαν τον νεαρό Βασίλη να βγει στην παρανομία. Να γίνει Κλέφτης και να αποτελέσει το κύτταρο ενός οργανισμού, της Κλεφτουριάς, που οδήγησε στην Επανάσταση και τη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.

Βρ'ισκετε άραγε ομοιότητες με την σημερινή πραγματικότητα;. Υπάρχει στις μέρες μας ένας Βασίλης ; αν ναι, ποιος μπορεί να είναι;

Χρόνια Πολλά και καλή Λευτεριά. (Μια ευχή που ακούω όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό από πολλούς ανθρώπους .)

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ , ΚΛΕΦΤΙΚΟ.

Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γένεις νοικοκύρης,,
για ν' αποχτήσεις πρόβατα, ζευγάρια κι αγελάδες,
χωριά κι αμπελοχώραφα, κοπέλια* να δουλεύουν.
- Μάνα μου εγώ δεν κάθομαι να γίνω νοικοκύρης,
να κάμω αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν,
και να 'μαι σκλάβος των Τουρκών, κοπέλι στους γερόντους.*
Φέρε μου τ' αλαφρό σπαθί και το βαρύ τουφέκι,
να πεταχτώ σαν το πουλί ψηλά στα κορφοβούνια,
να πάρω δίπλα τα βουνά, να περπατήσω λόγγους,*
να βρω λημέρια* των κλεφτών, γιατάκια* καπετάνων•
και να σουρίξω* κλέφτικα, να σμίξω τους συντρόφους,
που πολεμούν με την Τουρκιά και με τους Αρβανίτες».

Πουρνό* φιλεί τη μάνα του, πουρνό ξεπροβοδιέται.
«Γεια σας βουνά με τους γκρεμνούς, λαγκάδια με τις πάχνες!
- Καλώς το τ' άξιο το παιδί και τ' άξιο παλικάρι».

                                                         Ν.Γ. Πολίτη, Δημοτικά τραγούδια,

* κοπέλια: παιδιά,υποτακτικός * στους γερόντους: στους προεστούς * λόγγοι: δασωμένες εκτάσεις * λημέρια, γιατάκια: κρυψώνες των κλεφτών στα βουνά * να σουρίξω: να σφυρίξω * πουρνό: πρωί