Από αυτό εδώ το ιστολόγιο είχα επισημάνει εδώ και 4 χρόνια ότι τα μνημόνια θα οδηγούσαν σε μια εθνική καταστροφή όμοια με αυτή του 1922. Δυστυχώς η τρέχουσα επικαιρότητα τείνει να με επιβεβαιώσει. Σήμερα θεωρώ χρέος μου να καταγράψω τις σκέψεις μου για να δώσω τροφή για σκέψη και προβληματισμό μήπως και βγούμε από το λήθαργο και τις αυταπάτες.
Αυτό που έχει καταστεί σαφές ακόμα και στον πιο καλόπιστο με τα γεγονότα που τρέχουν με ταχύτητα ήδη από τις πρώτες ημέρες του έτους είναι ότι οι δήθεν "σύμμαχοι" μας Ε.Ε., Αμερική, Γερμανία , αφού μας κατέστρεψαν οικονομικά για μια 10ετία, άλωσαν την Δημόσια Περιουσία και αφόπλισαν τις Ένοπλες Δυνάμεις με την ελαχιστοποίηση των κονδυλίων μέσω των μνημονίων και της αυστηρής εποπτείας που μας επέβαλαν, μας προσφέρουν ώς δώρο στον Διεθνή τρομοκράτη και αιμοσταγή δικτάτορα, με την ελπίδα να τον κρατήσουν υπό τον έλεγχό τους. Αυτό δείχνει η ανύπαρκτη παρουσία μας στη Σύσκεψη του Βερολίνου, η σιγή της Αμερικής μέσω του Προέδρου της για το τουρκολιβυικό μνημόνιο, η αδιαφορία του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. για την κατάφωρη καθημερινή παραβίαση του ελληνικού εναερίου χώρου από τουρκικά μαχητικά που πλέον επιχειρούν εικονικές προσβολές ελληνικών νησιών , πράξη πολεμική, χωρίς να παίρνουν την δέουσα στρατιωτική απάντηση.
Η ελληνική κυβέρνηση στέκεται αμήχανη μπροστά στην νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί τόσο από την ξεκάθαρη τουρκική επιθετικότητα, που πλέον δεν ζητά απλά την συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων αλλά και ελληνικό έδαφος, όσο και από την πίεση του διεθνούς παράγοντα που δρομολογεί την λύση της Χάγης με όρους όχι απλά αδιανόητους αλλά απολύτως καταστρεπτικούς για την Ελλάδα.
Ήδη τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε να εξελίσσεται στην περιοχή, ένα ακόμα Δράμα που αφορά την Κύπρο. Φαίνεται ότι γινόμαστε μάρτυρες της έναρξης ενός Αττίλα 3, μιας νέας τουρκικής εισβολής στο μαρτυρικό νησί που αν δεν αλλάξει δραματικά η κατάσταση σύντομα θα μετατραπεί σε τουρκική επαρχία. Ο συλλογισμός απλός και λογικός. Αυτή τη στιγμή τουρκικό γεωτρύπανο με συνοδεία πολεμικών σκαφών έχει εισέλθει στην κυπριακή ΑΟΖ με σκοπό να κάνει γεώτρηση. Αυτό σημαίνει παραβίαση εθνικής κυριαρχίας και αμφισβήτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κρατικής οντότητας και μάλιστα μέλους της Ε.Ε. από την Τουρκία.
Παρά την λεκτική καταδίκη της Διεθνούς Κοινότητα για την οφθαλμοφανή παρανομία της Τουρκίας και τις δηλώσεις που εν προκειμένω έχουν τόση αξία, όσο ο χαρτοπόλεμος των Αποκριών, η Κύπρος βρίσκεται μπροστά σε ένα ζήτημα που αφορά την ύπαρξή της ως ανεξάρτητη χώρα. Θα πρέπει να διώξει τους Τούρκους από την επικράτειά της. Αν η Τουρκία δεν υπακούσει τότε η Κύπρος έχει δυο επιλογές. Ή να χρησιμοποιήσει στρατιωτικά μέσα ή να υποταχθεί στη θέληση της Τουρκίας.
Χθες ο Πρόεδρος της Κύπρου ζήτησε τη βοήθεια της ....Μέρκελ για να πείσει ! τον Ερντογάν να αποχωρήσει από τα κυπριακά ύδατα. Αν δεν ήταν τόσο σοβαρά τα πράγματα θα μιλούσα για ανέκδοτο.
Είναι βέβαιο ότι όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο, η Κύπρος θα πράξει το αυτονόητο, ζητώντας βοήθεια από την Ελλάδα. Τι θα πράξει η ελληνική κυβέρνηση; Μήπως ότι το 1974 με τον Αττίλα 2; Αν λοιπόν η Κύπρος αποτύχει να διώξει τον Τούρκο τότε μοιραία υποτάχθηκε και σιγά σιγά θα μετατραπεί σε τουρκική επαρχία. Το ελληνικό στοιχείο θα εξαλειφθεί όπως συνέβη και στην Κωνσταντινούπολη και η ελληνική Κύπρος θα βρίσκεται μόνο στα βιβλία της Ιστορίας.
Η Ελλάδα είναι η επόμενη στη σειρά. Έχει και αυτή τις ίδιες επιλογές συν μια ακόμα. Να πράξει αυτό που πράττει τα τελευταία 25 χρόνια . Δηλαδή ΤΙΠΟΤΑ, περιμένοντας από τρίτους να κάνουν το θαύμα τους και να βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα. Οι άλλες δυο επιλογές είναι να πάει στο Δικαστήριο της Χάγης ή να απαντήσει στρατιωτικά.
Ας δούμε την πρώτη επιλογή, την Χάγη. Αμέσως τίθεται το απλό αλλά καθοριστικό: Ως τι θα πάει στην Χάγη; ως διεκδικήτρια εδαφών από την Τουρκία ή ως κατηγορούμενη για κατοχή τουρκικών νήσων ;
Βασική προϋπόθεση για το δρόμο προς το Δικαστήριο είναι βέβαια η εφαρμογή του Δίκαιου της Θάλασσας με την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12ν. μ. καθώς και οι κατάθεση συντεταγμένων της υφαλοκρηπίδας . Θα πείτε ότι αυτό θεωρείται από την Τουρκία αιτία πολέμου. Θα αντιτάξω ότι η μη εκτέλεση των παραπάνω προαπαιτούμενων συνιστά εσχάτη προδοσία που θα οδηγήσει σε εθνικό ακρωτηριασμό και αλλαγή συνόρων. Ποιος θα το τολμήσει;
Άρα η προοπτική της Χάγης έχει καεί.
Η δεύτερη επιλογή είναι η στρατιωτική απάντηση. Ας ξεκαθαρίσουμε αρχικά ότι πλέον δεν υφίσταται ο όρος θερμό επεισόδιο για τον απλό λόγο ότι η Τουρκία έχει αλλάξει επίπεδο στην ένταση και πλέον μια στρατιωτική εμπλοκή θα εξελιχθεί ταχύτατα σε πόλεμο. Θεωρώ κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι οι ένοπλες δυνάμεις θα ανταποκριθούν στο ακέραιο. Η πολιτική ηγεσία θα το αντέξει; Σταματώ εδώ γιατί η ανάλυση πάει πολύ μακριά.
Η τρίτη επιλογή , το δεν κάνω τίποτα απολύτως παρά παρακολουθώ με ψυχραιμία τις εξελίξεις είναι μια βολική επιλογή για να κερδίσει κάποιος χρόνο. Πόσος όμως χρόνος μπορεί να κερδηθεί πλέον και κάτω από το απίστευτο βάρος των εξελίξεων; Τι θα κάνουν δηλαδή όταν ο Τούρκος μπει σε ελληνικό έδαφος; Θα διαμαρτυρηθούν στον ΟΗΕ; θα παρακαλούν τους "συμμάχους" για μεσολάβηση; Και γιατί να ενδιαφερθούν οι "σύμμαχοι" όταν σε θεωρούν υποτακτικό και δεδομένο; Άλλωστε αυτό δεν απέδειξαν με την μέχρι τώρα στάση τους; Ενδιαφέρονται για αυτούς που φοβούνται.Εσένα απλά σε λυπούνται. Άρα τι είναι πιθανότερο να συμβεί ; Να γίνει σταδιακά, η Ελλάδα κομμάτι της Τουρκίας.
Με αυτά τα δεδομένα τι θα πράξει η ελληνική κυβέρνηση και η πολιτική σκηνή γενικά; Επειδή το βάρος είναι ασήκωτο και υπάρχει ορατός ο φόβος ότι κάποιοι θα λογοδοτήσουν αν πάνε στραβά τα πράγματα, ίσως καταφύγουν σε μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης που θα στηρίζεται από την Βουλή αλλά θα απαρτίζεται από πρόσωπα γενικής αποδοχής πιθανώς με πρωθυπουργό μη πολιτικό.
Το έργο έχει παιχτεί πολλές φορές με δυσάρεστα φυσικά αποτελέσματα αλλά με λαό ικανοποιημένο.
Και πάμε στον κατ΄εξοχήν ενδιαφερόμενο, τον ελληνικό λαό. Αυτός ο σιωπηλός άγνωστος χ τι θα πράξει; Πολλά είπα σήμερα. Η απάντηση θα είναι θέμα άλλης ανάρτησης. Όσο για τους ανυπόμονους προτείνω να ανατρέξουν στην Ιστορία του ελληνικού έθνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου