Αποφάσισα να γράψω ένα σχόλιο για τις Εθνικές Εκλογές που θα διεξαχθούν σε πέντε μέρες από σήμερα, για να καταθέσω τη γνώμη μου ως απλός πολίτης που έχει υποχρέωση να νοιάζεται για την πατρίδα του,σπάζοντας τη σιωπή μου, αφού δεν μπορώ να μείνω ασυγκίνητος μπροστά σε αυτά που διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό. Αυτό μπορώ να κάνω και αυτό πράττω.
Με μεγάλη μου λύπη και ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία, διαπιστώνω ότι η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους της σύγχρονης Ιστορίας της που φαίνεται να οδηγεί σε μια ανυπολόγιστη Εθνική ήττα που παρόμοια της, νομίζω οτι δεν θα έχει υπάρξει. Θα παραθέσω τα στοιχεία που με οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα.
Βρισκόμαστε σε μια περιοχή του πλανήτη που κυριολεκτικά φλέγεται. Ο πόλεμος γίνεται και εξελίσσεται λίγες εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα σύνορά μας.
Ταυτόχρονα τα σύνορά μας έχουν αρχίσει να αμφισβητούνται έντονα από τους γείτονές μας είτε από τα Ανατολικά (Βλ. Τουρκία) είτε από τα Βόρεια (Βλ. Αλβανία). Ο λόγος είναι προφανής. Πρόκειται για την αρπαγή των κοιτασμάτων του Αιγαίου αλλά και τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων που έχουν σχεδιαστεί να περάσουν από την περιοχή. Είναι ακριβώς οι ίδιες αιτίες που μαίνεται ο πόλεμος στην γειτονική μας Μέση Ανατολή. Όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες τον γεγονότων που διαδραματίζονται εκεί την τελευταία δεκαετία. Το περιβάλλον είναι ρευστό και καυτό και ο φόβος αλλαγής των συνόρων εντονότερος από ποτέ.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι το κυρίαρχο θέμα των εκλογών αλλά και το κέντρο βάρους των κομματικών σχεδιασμών να αφορά τα Εθνικά Θέματα και ειδικότερα την διασφάλιση της Εθνικής ακεραιότητας της πατρίδας μας. Αυτό δε, για έναν απλό και αυτονόητο λόγο. Δεν μπορείς να σχεδιάσεις ένα κοινωνικό ή οικονομικό πρόγραμμα αν πρώτα δεν έχεις εξασφαλίσει την εδαφική σου ακεραιότητα, η οποία κινδυνεύει άμεσα από τα γεωπολιτικά παιγνίδια που παίζονται στην περιοχή.
Ανατρέχοντας λοιπόν στα προεκλογικά προγράμματα όλων των κομμάτων που φιλοδοξούν να μπουν στην νέα Βουλή με τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ ψήφο και κάποιο ή κάποια από αυτά θα αναλάβουν την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, διαπίστωσα αυτό που φοβόμουν.
Σε κανένα από τα προγράμματα -δεσμεύσεις των κομμάτων, βάσει των οποίων μας ζητούν τη ψήφο μας δεν υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά στα Εθνικά Θέματα, πόσο μάλλον δέσμευση και συγκεκριμένο σχέδιο για την διαφύλαξη της Ειρήνης και της Εθνικής ακεραιότητας.
Σε ορισμένα από αυτά δεν υπάρχει καμιά αναφορά (ακροδεξιά και αριστερά κόμματα) και στα υπόλοιπα μόνο κάτι γενικόλογα ευχολόγια και αόριστες αναφορές που τρομάζουν περισσότερο παρά καθησυχάζουν (ΝΔ).
Πουθενά δεν αναφέρονται κονδύλια για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, εκσυγχρονισμό των μέσων παρακολούθησης και ελέγχου των συνόρων (π.χ. προμήθεια και χρήση drone, ένα μέσο που διαθέτουν ακόμα και οι αντάρτες αλλά και άλλοι άτακτοι στρατοί στη Μέση Ανατολή), ευέλικτο στρατιωτικό σχεδιασμό που απαιτούν οι σύγχρονες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή και πολλά άλλα απαραίτητα μέτρα.
Το χειρότερο δε όλων είναι ότι αποθέτουν τις ελπίδες για την προστασία των συνόρων στην Ε.Ε. και τον πανευρωπαϊκό στρατό, όταν ο πρώην Διοικητής του Ευρωπαϊκού Στρατού στρατηγός ε.α. Μ. Κωσταράκος, έχει δηλώσει δημόσια και με απόλυτη σαφήνεια ότι Ευρωπαϊκός Στρατός δεν υπάρχει και να μη περιμένουμε καμιά στρατιωτική βοήθεια από την Ε.Ε. Τα γεγονότα που λαβαίνουν χώρα στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι τα πρώτα στοιχεία που δικαιώνουν τα λόγια του στρατηγού.
Το συμπέρασμα λοιπόν που εξάγεται από αυτή τη γρήγορη και συνοπτική περιγραφή, δείχνει ένα πράγμα. Όλοι αυτοί οι υποψήφιοι είναι ανίκανοι να προασπίσουν το βασικότερο στοιχείο που χαρακτηρίζει μια χώρα. Την εδαφική της ακεραιότητα.
Τα παραπάνω στοιχεία οδηγούν σε ένα επίσης ασφαλές συμπέρασμα. Η ύπαρξη της Ελλάδος με τη μορφή που έχει σήμερα δεν εξαρτάται από τη βούληση των πολιτικών αλλά από τη βούληση των Αμερικανών, της Ε.Ε. και όλων των άλλων παικτών που κάνουν τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της περιοχής. Φαίνεται ότι αυτοί οι σχεδιασμοί έχουν γίνει αποδεκτοί από τους Έλληνες πολιτικούς ηγέτες - υπαλλήλους(αυτοαποκαλούνται -χωρίς ντροπή-πολιτικό προσωπικό), ερήμην του Ελληνικού λαού που θα αναγκαστεί για άλλη μια φορά να πληρώσει το λογαριασμό για τον οποίο δεν έχει ούτε γνώση ούτε ευθύνη.
Η σιωπή για τα Εθνικά Θέματα σε αυτά τα συμπεράσματα οδηγεί.
Προς τι λοιπόν οι πρόωρες εκλογές μέσα στο καλοκαίρι και ενδεχομένως και επαναληπτικές το Δεκαπενταύγουστο; Η απάντηση είναι λίγο πολύ προβλέψιμη αφού το σενάριο έχει ξαναπαιχτεί πριν κάποια χρόνια και μάλιστα με επιτυχία.
Εμείς οι απλοί πολίτες μπορούμε να αλλάξουμε με τη ψήφο μας κάτι από τα παραπάνω; Θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο ως απίθανο να συμβεί.
Τι μένει λοιπόν; Να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα ψευτοδιλήμματα της Μεταπολίτευσης και να μη γίνουμε συνένοχοι.
πηγές
https://nd.gr/sites/ndmain/files/docs/nd_programa_web.pdf
https://www.syriza.gr/ekloges2019/index.html
https://kinimaallagis.gr/
https://mera25.gr/wp-content/uploads/2019/06/%CE%95%CE%9A%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%9A%CE%9F-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%9C%CE%91-%CE%9C%CE%AD%CE%A1%CE%9125-1.pdf
https://elliniki-lisi.gr/
http://www.kke.gr/
https://www.plefsieleftherias.gr/
https://www.antidiaploki.gr/
http://www.xryshaygh.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου