Ψηφίστηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, το άρθρο που προβλέπει την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Η κυβέρνηση , μαζί ένα σημαντικό αριθμό από βουλευτές κομμάτων που στηρίζουν με την ψήφο τους τα μνημόνια, παραδίδοντας την Ελλάδα και τους Έλληνες στα χέρια των δανειστών, που καταδίκασαν την νέα γενιά στη μετανάστευση, διέλυσαν την Παιδεία και την Υγεία , ξεπούλησαν την δημόσια περιουσία του ελληνικού λαού, προχώρησαν άλλο ένα βήμα. Νομοθέτησαν με άνωθεν εντολές (γιατί χωρίς έγκριση από την Επιτροπεία ,από μόνοι τους δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε γραφική ύλη για τα γραφεία τους.) ενάντια σε κάθε λογική κάνοντας το άσπρο μαύρο , το αφύσικο φυσιολογικό, προσβάλλοντας πατροπαράδοτες αξίες τόσο των Ελλήνων όσο και της Ανθρωπότητας.
Σ΄αυτή τη ψηφοφορία απουσίασαν 30 βουλευτές που προτίμησαν να εξαφανιστούν παρά να εκτεθούν με τις τοποθετήσεις τους αλλά και τη ψήφο τους. Μεταξύ αυτών και δύο πρώην πρωθυπουργοί (Καραμανλής, Σαμαράς) ένας πρώην πρόεδρος της Βουλής (Μειμαράκης) ,ένας πρώην πρύτανης (Φορτσάκης) ένας υπουργός (Βαρβιτσιώτης) και ο γ.γ. του ΚΚΕ και ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Π. Καμένος. Βλέπετε έρχονται εκλογές και δεν χρειάζεται να λάβουμε θέση σε τέτοιο καυτό κοινωνικό ζήτημα. Αυτό θα πει κοινοβουλευτική υπευθυνότητα. Να θυμίσω σε αυτό το σημείο ότι θα μπορούσαν αν ήθελαν να στείλουν επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής με την οποία θα έκαναω γνωστή τη βούλησή τους. Κλείνοντας με αυτή την απαραίτητη εισαγωγή ας μπω στην ουσία του θέματος.
Έχοντας ως γνώμονα την θεμελιώδη αρχή της Δημοκρατίας , η οποία επιτάσσει την ενεργή συμμετοχή του κάθε πολίτη στα κοινά ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και επιβάλλει την διατύπωση της γνώμης του σε τόσο σοβαρά ζητήματα, αποφάσισα να καταθέσω τη δική μου, με επιχειρήματα που την τεκμηριώνουν και όχι με αφορισμούς και αοριστολογίες απέναντι σε κάθε άλλη άποψη που ενδεχομένως να είναι διαφορετική από τη δικιά μου.
Θεωρώ λοιπόν ότι η υιοθεσία ενός παιδιού που ακόμα δεν έχει την ελεύθερη βούληση της επιλογής από ένα ζευγάρι ανδρών ή γυναικών που προσπαθεί με αφύσικο τρόπο να αντικαταστήσει τους φυσικούς γονείς οι οποίοι είναι απολύτως προσδιορισμένοι από την φύση ως ετερόφυλοι χωρίς καμιά εξαίρεση, αποτελεί ύβρι και βίαιη αλλοίωση του ψυχισμού ενός παιδιού. Είναι μια πράξη ηθικά βαρύτατη που δεν διαφέρει σε τίποτα από τις αποτρόπαιες πράξεις που κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα και αφορούν τον ψυχικό βιασμό παιδιών από τοξικομανείς, αλκοολικούς, ψυχικά διαταραγμένους φυσικούς γονείς. Είναι κατά τη γνώμη μου απολύτως λάθος , ζώντας σε ένα φυσικό περιβάλλον που λειτουργεί κάτω από αδιατάραχτους και απροσπέραστους φυσικούς νόμους να προσπαθήσει κάποιος να τους αλλάξει. 'Οποτε αυτό έχει επιχειρηθεί μέχρι σήμερα το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό.
Το ίδιο το θέμα για το οποίο γράφονται αυτές η γραμμές το αποδεικνύει. Τι έχουμε δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση; Δύο ανθρώπους που ενώ το σώμα τους και ένα μέρος του εαυτού τους έχει την σφοδρή επιθυμία να συνευρίσκεται σεξουαλικά με ανθρώπους του ίδιου φύλλου, τό άλλο μέρος του επιζητά έστω και σε λανθάνουσα κατάσταση την απόκτηση ενός παιδιού αφού δεν μπορεί να υπερνικήσει το ένστικο που έχει φυτέψει η φύση, την έμφυτη τάση δηλ., για διαιώνιση του είδους. Έτσι φτάσαμε στο περίφημο νομοσχέδιο της υιοθεσίας. Κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτοί οι δύο κόσμοι δεν μπορούν να συνυπάρξουν και πρέπει ο κάθε ένας από αυτούς τους συνανθρώπους μας να κάνει τις επιλογές του. Η Φύση δεν υπερνικιέται με νομοσχέδια.
Τέλος θα σταθώ στους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιούνται από τους υπέρμαχους της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, απέναντι σε αυτούς που δεν συμφωνούν. Θα ήθελα να τονίσω κατ΄αρχήν ότι οι χαρακτηρισμοί δεν είναι επιχειρήματα και συνήθως χρησιμοποιούνται από ανθρώπους που είναι σε αδιέξοδο και δεν έχουν επαρκή μέσα για να στηρίξουν τις θέσεις τους.
Ο όρος φασίστας π.χ. αφορά ανθρώπους που αποτελούν μια μειοψηφία που προσπαθεί δια της βίας (λεκτικής ή σωματικής) να επιβάλλει τις απόψεις της στην πλειοψηφία που είναι αντίθετη. Από που και ως που λοιπόν, όποιος διαφωνεί με κάποιον είναι φασίστας;
Αλήθεια από πότε κάποιος που διαφωνεί είναι χρυσαυγίτης, ομοφοφικός, ρατσιστής, ακροδεξιός; Και ποιος είναι τέλος πάντων αυτός που ορίζει και τι ; ποιον επιτέλους εκπροσωπεί;
Μήπως αυτοί που εκτοξεύουν τέτοιους χαρακτηρισμούς κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια;
Θεωρώ ότι η ελληνική κοινωνία είναι αρκετά ανεκτική σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα. Δεν έχει πέσει ποτέ στην αντίληψή μου να διαπομπευθεί κάποιος για τις όποιες επιλογές του. Και αν έχει συμβεί από μεμονωμένα άτομα τότε έχει υπάρξει άμεση κατακραυγή.
Είναι όμως λυπηρό να θεωρείται η ανεκτικότητα αδυναμία. πράξεις του άλλες κοινωνικές ομάδες χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα επειδή έτυχε να έχει κάποιες πρόσκαιρες κυβερνητικές αβάντες. Θα έρθει η ώρα που θα εισπράξει την ίδια ακριβώς συμπεριφορά.
Τέλος θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να διαχειρίζεται το σώμα του όπως αυτός επιθυμεί αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να προσβάλλει παγιωμένες κοινωνικές αξίες τις οποίες μπορεί να τις αμφισβητεί αλλά δεν μπορεί να τις αλλάξει δια της βίας και της προσβολής παρά με έναν διάλογο βασισμένο σε επιχειρήματα και όχι αφορισμούς, πάντα κάτω από το πρίσμα της κοινής λογικής, αποδεχόμενος τους όρους της λειτουργίας μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Για να υπάρχει όμως διάλογος θα πρέπει όλοι να λένε ελεύθερα τη γνώμη τους χωρίς να φοβούνται ότι θα λοιδορηθούν και θα στιγματιστούν με χαρακτηρισμούς που παραπέμπουν στις σκοτεινές μεθόδους του ναζισμού. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι όλοι είμαστε μέλη της ίδιας κοινωνίας και μόνο μέσα από την καλοπροαίρετη προσέγγιση και την χωρίς παρωπίδες γνώση που οδηγεί στο αληθές μπορούμε να συμβιώσουμε αρμονικά.
Πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε όλοι να εκφράζουμε άφοβα την τεκμηριωμένη γνώμη μας. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε, τόσο πιο σύντομα θα πετύχουμε την κοινωνική επαγρύπνηση και θα ξαναζωντανέψουμε την Δημοκρατία που έχει περιπέσει σε λήθαργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου