Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Θα ήταν κοινότυπο να γράψω για το πόσο έχει συμπυκνωθεί ο χρόνος λόγω των γεγονότων που τρέχουν με πρωτοφανή ταχύτητα.

Θυμάμαι άλλες χρονιές τέτοια εποχή έγραφα για διακοπές και έκανα προτάσεις για κάποιο βιβλίο ή μουσικό άλμπουμ που μου έκανε εντύπωση μιας και υπήρχε ακόμα η "πολυτέλεια" της χαλάρωσης των διακοπών.



Φέτος θα κάνω ένα δυο  σχόλια  βασισμένα πάνω στην θλιβερή επικαιρότητα.

-Διάβασα διάφορα γύρω από την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος. Τι διαπίστωσα; Τη βαθιά παράκρουση της ελληνικής κοινωνίας. 
Εδώ κάτι δεν καταλαβαίνω. Πως είναι δυνατόν να βγαίνει κάποιος από τα ρούχα του για την απολύτως καταδικαστέα και βάρβαρη απόφαση της μετατροπής του συμβόλου της Ορθοδοξίας σε τζαμί και ταυτόχρονα να μένει απαθής που κάποιοι στην Ελλάδα εκπροσωπώντας ένα ποδοσφαιρικό σωματείο αποφάσισαν να δώσουν το όνομα της Αγίας Σοφίας σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο!! Αν αυτό δεν είναι βαρβαρότητα και ύβρη τότε τι είναι;

- Στο όνομα της τουριστικής περιόδου με τα έτσι ή αλλιώς έλάχιστα έσοδα η Κυβέρνηση άνοιξε τα σύνορα και αμέσως τα κρούσματα πολλαπλασιάστηκαν. Αυτή η Κυβέρνηση δεν σεβάστηκε τις ατομικές θυσίες των Ελλήνων στις μέρες της καραντίνας για λίγα ψωροευρώ. Παράλληλα σκορπά τρόμο μέσω των μμε που μπούκωσε με χρήμα για να γίνουν αποδεκτά τα μέτρα του κοινωνικού διωγμού των Ελλήνων. Μέτρα που κτυπούν σε κάθε ελληνική παράδοση κάθε ελληνικό έθος . Ο ελληνισμός βρίσκεται υπό διωγμό στην πατρίδα του με πρόσχημα τον κορωνοιό.

- Αυτές τις μέρες πέθανε ένας άνθρωπος που πριν ένα μήνα έφαγε πολύ ξύλο από τους ραβδούχους της κρατική καταστολή έξω από την μάντρα μιας πολυεθνικής που καίει σκουπίδια δίπλα στην πόλη του Βόλου γιατί τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για τον τοξικό θάνατο που πλανάται πάνω από την πόλη. 
Τον συνόδεψε στην τελευταία του κατοικία όλη η πόλη του Βόλου. Ο Βασίλης Μάγγος αυτός που δάρθηκε και παρατήθηκε στην άκρη του δρόμου σαν σκυλί, δεν είχε κάποια επιφανή θέση στην κοινωνία, δεν άνηκε στους "προνομιούχους ", ήταν αόρατος για τους πολλούς και προφανώς κοινωνικά αδύναμος . Όμως ο Βασίλης διέθετε κάτι που είναι πολύ σπάνιο στις μέρες μας. Διέθετε ψυχή. Ο Βασίλης είπε ίσως την πιο δυνατή πρόταση των ημερών. Μια πρόταση που ελάχιστοι τολμούν να την κάνουν πράξη, όπως αυτός. Ο Βασίλης ήταν πολεμιστής  από αυτό το είδος το σπάνιο. "Και ας μη νικήσουμε ποτέ! Θα πολεμάμε πάντα!" Αυτό είπε ο Βασίλης, αυτό έπραξε. Καλό ταξίδι Βασίλη απαλλάχτηκες από τους νάνους και τα τέρατα.

- Για τα εθνικά δεν θα πω τίποτε παρά μια αποστροφή από ένα τραγούδι του Ζαμπέτα:

"Χαράματα.
Η συνεδρίαση διακόπτεται.
Οι κουλτουριτζήδες εξέρχονται και η συνέχεια αύριο."