Παρασκευή 17 Απριλίου 2020

Η ΖΩΗ ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ












Σήμερα, ημέρα της κορύφωσης των Παθών του Θεανθρώπου, αποφάσισα να μιλήσω για τα Πάθη ενός ολόκληρου λαού του οποίου η ζωή βρίσκεται σε αναστολή 40 μέρες τώρα και είναι άγνωστο πότε θα ξαναβρεθεί στην προτέρα κατάσταση.

Οι μέρες που ζούμε είναι τόσο δυστοπικές που ξεπερνούν ακόμα και το σενάριο της πιο δυσοίωνης ταινίας επιστημονικής φαντασίας.
Στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης πανδημίας οι κυβερνήσεις σε παγκόσμια κλίμακα εφάρμοσαν σχεδόν τα ίδια πάνω- κάτω μέτρα στους λαούς του πλανήτη για να τους προστατέψουν δήθεν από το θάνατο.
Αυτός ο αυτοματισμός επιβολής ιδίας φύσης μέτρων, που στοχεύουν στην αναστολή των ατομικών ελευθεριών και τον εγκλεισμό των ανθρώπων σε παγκόσμια κλίμακα, μόνο προβληματισμό παράγουν και δεν πείθουν ότι είναι η πανάκεια αντιμετώπισης μιας νόσου. Φέρνουν δε ιστορικές μνήμες εν μέσω 21ου αιώνα από τους σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα. Τότε που οι άνθρωποι κλείνονταν στο σπίτι για να αποφύγουν την επιδημία της πανώλης και κάθε επιστημονική και διαφορετική φωνή ενάντια στο θρησκευτικό και πολιτικό κατεστημένο καταδικάζονταν σε θάνατο στη πυρά από τη φοβερή Ιερά Εξέταση.
Μίλησα για αμφιλεγόμενη πανδημία βασιζόμενος σε απόλυτους αριθμούς που δίνει το αναγνωρισμένο site worldmeter. Σύμφωνα με αυτό, το ποσοστό θανάτων εξαιτίας του κορωνα-ιού σε παγκόσμια κλίμακα αντιστοιχεί στο μόλις  0,84% επί του συνολικού αριθμού θανάτων  από τις αρχές του έτους μέχρι σήμερα.

Έχω διάχυτη την αίσθηση ότι ο ελληνικός λαός βιώνει πλέον το δράμα των Θείων Παθών στο πετσί του. Κάθε λέξη του Θείου Ευαγγελίου που αναφέρεται στη Μεγάλη Εβδομάδα παίρνει σάρκα και οστά στη καθημερινότητα του Έλληνα,ενσαρκώνοντας τον Αμνό των Ιερών Κειμένων.
Δεν θα μιλήσω για  εικασίες ούτε για συνομωσιολογίες. Θα μιλήσω για βεβαιότητες.
Είναι βέβαιο ότι με τις περιοριστικές διατάξεις και απαγορεύσεις της Κυβέρνησης  έχουν ανασταλεί για άγνωστο μέχρι στιγμής χρονικό διάστημα οι ατομικές ελευθερίες των πολιτών. Βιώνουμε όλοι ένα ιδιότυπο κατ΄οίκον περιορισμό που δεν στοιχειοθετείται επαρκώς από κανένα άρθρο του Συντάγματος. 
Είναι βέβαιο ότι κανείς πολιτικός φορέας ή κόμμα δεν έφερε καμία σθεναρή αντίρρηση για αυτή την πρωτοφανή απαγόρευση κυκλοφορίας η οποία δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα ούτε στο άρθρο 48 (Κατάσταση Πολιορκίας) , απεναντίας επικρότησε είτε άμεσα είτε έμμεσα δια της σιωπής.
Είναι βέβαιο ότι ο εγκλεισμός σκοτώνει την ήδη εύθραυστη οικονομία. Είναι επίσης βέβαιο ότι χιλιάδες συνάνθρωποί μας θα μείνουν χωρίς δουλειά τους επόμενους μήνες. Άνθρωποι που βρίσκονται σε υποχρεωτική αναστολή εργασίας αυτή τη στιγμή.
Υπάρχει ένας καταιγισμός προπαγάνδας και τρόμου με αφορμή την πανδημία από τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με την εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων όλα τα ΜΜΕ ασχολούνται αποκλειστικά με τον τρόμο της πανδημίας, σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος και δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να συμβαίνει τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υφήλιο. Κάθε διαφορετική φιμώνεται ή λοιδορείται. 
Η δεκαετής κακουχία των Ελλήνων συνεχίζεται και η βάσανος έχει πλέον ανέβει επίπεδο σκληρότητας. Πλέον ο Έλληνας αντιμετωπίζεται ως πολίτης β' κατηγορίας στον ίδιο του τον τόπο.
Τα συνεχώς αναβαθμισμένα σε σκληρότητα  περιοριστικά μέτρα και απαγορεύσεις της Κυβέρνησης στοχεύουν πλέον στον πυρήνα της ελληνικής ψυχής.
Οι Έλληνες φέτος δεν μπόρεσαν να τιμήσουν την Ελληνική Λαϊκή Επανάσταση. Δεν άκουσαν τις καμπάνες των εκκλησιών την Μεγάλη Εβδομάδα ούτε θα ακούσουν το "ω γλυκύ μου έαρ". Δεν θα ακούσουν τις καμπάνες τις Ανάστασης. Δεν θα μπορέσουν να πάνε να ανάψουν ένα κερί ούτε θα προσκυνήσουν τον Επιτάφιο. Δεν θα αγκαλιαστούν ούτε θα ανταλλάξουν το φιλί της Αγάπης. Δεν θα φωτιστούν από το Άγιο Φως ούτε θα ψάλλουν όλοι μαζί το Χριστός Ανέστη. Οι εκκλησίες θα παραμείνουν κλειστές και θα φυλάσσονται από τα όργανα της Τάξης για να μη προσεγγίσουν οι Έλληνες. 
Φέτος οι Ελληνικές οικογένειες θα χωριστούν. Υπερήλικες που ίσως του χρόνου δεν θα ζουν δεν έχουν το δικαίωμα να περάσουν το τελευταίο Πάσχα με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Αυτό είναι το βαρύτερο πλήγμα στο πυρήνα της ελληνικής οικογένειας.
Σήμερα Μ. Παρασκευή οι Έλληνες δεν θα μπορέσουν να πάνε στο Νεκροταφείο να μνημονεύσουν τους αγαπημένους τους εκλιπόντες. Να καταθέσουν τα συναισθήματά τους.
Η φετινή Ανάσταση δεν θα είναι ημέρα χαράς συνεύρεσης των οικογενειών και φίλων στο γιορτινό τραπέζι  δεν θα είναι ημέρα του θριάμβου της Ζωής έναντι του Θανάτου. Θα είναι μια ημέρα βουβή, απαγόρευσης της κυκλοφορίας, καταπάτησης του ψυχισμού των Ελλήνων.
Δεν οργίζομαι ούτε λυπάμαι ιδιαίτερα, γιατί θεωρώ οτι σαν λαός προσαρμοζόμαστε ακόμα και στις πιο ακραίες συνθήκες. Επίσης νομίζω ότι η παράβαση των φυσικών νόμων αποτελεί ύβρι που φυσικά και αναπόφευκτα τιμωρείται πολύ σκληρά.
Θεωρώ οτι αυτή η δοκιμασία που βιώνουμε μας κάνει πιο δυνατούς και καθαρίζει το μυαλό μας από την τοξικότητα ετών. Μπορεί να λυγίσουμε ή να έχουμε λυγίσει, όπως ο Θεάνθρωπος στον Σταυρό αλλά στο τέλος  θα γευτούμε τη χαρά της Νίκης. Της Νίκης του Φωτός ενάντια στο Σκοτάδι.
Λεγόμαστε, όχι τυχαία Έλ-ληνες. Παιδιά του Φωτός.
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΡΙΑ.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου