Παρακολουθώντας την επικαιρότητα σχετικά με την ελληνοτουρκική κρίση διαπιστώνω με λύπη ότι για άλλη μια φορά οι πολιτικοί μας αδυνατούν να επωμιστούν το βάρος που συνεπάγεται της θέσεως τους και προστρέχουν στους ξένους για να τους βοηθήσουν. Δεν αντιμετωπίζουν κατάματα τον αντίπαλο αλλά προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από δήθεν συμμάχους, εκλιπαρώντας για βοήθεια και ψυχολογική στήριξη. Το χειρότερο δε είναι ότι προσπαθούν να πείσουν τον σχεδόν παραλυμένο- από την δεκαετή οικονομική κρίση που μας φύτεψαν οι "φίλοι και σύμμαχοί μας"-λαό ότι η σωτηρία του θα προέλθει από λεκτικές και ανέξοδες καταδίκες από τους εκ Δυσμάς δήθεν φίλους και συμμάχους. Σε αυτή την καταστροφική αντίληψη απαντά ο "Ανώνυμος Έλλην" μέσα από ένα κείμενο του 1806 , απόσπασμα της Ελληνικής Νομαρχίας.
