Μυστήρια τραίνα εμείς οι Έλληνες. Είμαστε ίσως ο μοναδικός λαός του πλανήτη που γιορτάζουμε την έναρξη του Β' ΠΠ στα εδάφη μας και όχι τη λήξη του, γιατί εδώ στον τόπο μας, ο πόλεμος εναντίον της βαρβαρότητας συνεχίζεται. Δεχτήκαμε επίθεση το 1940-41, το 1944, το 1967, το 1974, το 2010, το 2015, δεχόμαστε σήμερα θα δεχθούμε αύριο. Αυτό είναι το πεπρωμένο μας και η αποστολή μας. Αντίσταση στο σκοτάδι. Καλή Δύναμη σε όλους.
υ.γ.
Στο παρακάτω ποίημα περικλείεται όλη η ιστορική διαδρομή μας από τους Ρωμαίους, στους Βυζαντινούς, στους Σταυροφόρους, στους Φράγκους, στους Τούρκους, στους Βαυαρούς, στους Γερμανούς ναζί, στους "συμμάχους" και στους "εταίρους" των ημερών μας.
Ένας μοναδικός λαός που βρίσκεται υπό κατοχή για 2188 χρόνια και συνεχίζει να αντιστέκεται, να υπάρχει και να σβήνει από την Ιστορία αυτοκρατορίες με τον "ελληνικό τρόπο ".
Ένας μοναδικός λαός που βρίσκεται υπό κατοχή για 2188 χρόνια και συνεχίζει να αντιστέκεται, να υπάρχει και να σβήνει από την Ιστορία αυτοκρατορίες με τον "ελληνικό τρόπο ".
Οδυσσέας Ελύτης «Τό Ἄξιον Ἐστί» Ψαλμός Ζ΄
Ήρθαν/ ντυμένοι «φίλοι»
Αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν/ το Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών
την πάσα Υποταγή και δύναμη
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Έφεραν/ το Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών
την πάσα Υποταγή και δύναμη
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.
Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν’ αρχινήσει παιχνίδι
ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.
Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν’ αρχινήσει παιχνίδι
ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμέλιωσαν
στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς κι επαύλεις
ξύλα κι άλλα πλεούμενα
τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς κι επαύλεις
ξύλα κι άλλα πλεούμενα
τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.
Ούτε καν ένα χνάρι Θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε
Ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά δεν είπε να πάρει.
Ούτε καν ένα χνάρι Θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε
Ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά δεν είπε να πάρει.
Έφτασαν/ ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.